Układ mycia w wannie: przykłady wnętrza

Kompleks saun obejmuje łaźnię parową, garderobę, pralnię i pokój relaksacyjny. W bardziej prymitywnych, zwartych projektach brakuje dwóch ostatnich pomieszczeń, ale reszta zostanie pozbawiona pewnego komfortu. Wiele tradycji związanych jest z rosyjską łaźnią w naszym kraju. Zalety procedury szybowania wysoko cenione w czasach starożytnej Rosji. Nawet każdy biedny człowiek w każdą sobotę mył się w wannie, być może właśnie ta regularność decydowała o dobrym zdrowiu, z którego słynął Rusich. Budowę zawsze wznoszono na przedmieściach, z dala od budynków mieszkalnych. Chociaż wyjaśnienie tego jest łatwe do znalezienia w folklorze (brud i koncentracja duchów nieczystych), to raczej nasi przodkowie przestrzegali podstawowych zasad bezpieczeństwa pożarowego. W wannie nie było ikon, starali się nie przynosić naczyń do domu. Przesądy mówiły, że mały brudny pies, bannik, wybrał ją na dom, który, podobnie jak duszek, musiał stale uspokajać jedzenie.

Cała rytualna wróżba miała miejsce w tym budynku, ponieważ święty wizerunek tutaj nie podążał za młodymi dziewczynami, chętnymi do nauki imienia ich narzeczonej. Chociaż istnieją obecnie nowoczesne alternatywy dla sauny - sauny (wersja fińska), jacuzzi, beczki japońskie, nadal pozostają aktualne. Najbardziej „duchowy” odpoczynek tutaj. Ponadto proces szybowania z miotłami brzozowymi i parą trawiastą zajmuje tylko niewielką część czasu wolnego, a po procedurach szczególną uwagę zwraca się na przyjazne rozmowy w pokoju relaksacyjnym. Mycie w wannie jest konieczne do płukania po łaźni parowej. Niektórzy uważają, że musisz tu przyjść umyty, ponieważ na czystej skórze lepiej jest otworzyć pory pod wpływem pary, ponieważ procedura jest bardziej zaprojektowana do regeneracji. W artykule rozważymy przykłady rozmieszczenia prania i zasady ich projektowania.

Zalety toalety

W przestronnych wannach do mycia wydziel oddzielne pomieszczenie. Jeśli budynek jest mały i nie ma centralnego ogrzewania, to ten obszar funkcjonalny jest połączony z łaźnią parową, a oddzielenie od niego odbywa się za pomocą przegrody. Obie opcje lokalizacji mają swoje wady i zalety. Oddzielne urządzenia do mycia umożliwiają:

• Stwórz wyjątkową przestrzeń wewnętrzną.
• Używaj trwałych i trwałych materiałów do dekoracji (płytki).
• Zapewnij jednorazowe mycie kilku osobom, jeśli jest ono wyposażone w parę kabin prysznicowych.
• Uprość konserwację prysznica.

Pośród wad tej opcji można zauważyć tylko konieczność podłączenia centralnego ogrzewania do ogrzewania oddzielnego pomieszczenia i wody. Mycie w połączeniu z łaźnią parową również nie jest pozbawione zalet:

• Oszczędność miejsca.
• Praktyczne wnętrze, jeśli piec z przedłużonym piecem znajduje się w środku.
• Oszczędność paliwa, ponieważ technicznie konieczne będzie ogrzewanie tylko jednego pomieszczenia.

Niestety, wersja kombinowana ma jedną poważną wadę - pokój staje się mniej komfortowy podczas pracy, jeśli cała grupa ludzi gotuje na parze w tym samym czasie.

Wymagania dotyczące prania

Mycie w wannie powinno być odpowiednio wyposażone. Szczególną uwagę należy zwrócić na:

• Wentylacja;
• Śliwka;
• Prowadzenie instalacji elektrycznej;
• System poboru wody;

Mówimy o cechach aranżacji oddzielnego pomieszczenia. Jeśli pranie jest połączone z łaźnią parową, lista niezbędnego wyposażenia może się różnić.

System zaopatrzenia w wodę

System dostarczania wody do prania powinien działać w trybie nieprzerwanym. Jednocześnie rezerwę zasobów można obliczyć na podstawie liczby osób, które średnio uczęszczają na kąpiel. Ten niuans dotyczy tych budynków, do których woda musi być dostarczana ręcznie, wypełniając zbiornik. Aby uprościć obliczenia, za podstawę można przyjąć wartości średnie. Na jedną sesję dorosły potrzebuje około 40 litrów, z czego 1/4 spada na gorącą wodę. Przy takim myciu z reguły wkłada się tylko jeden prysznic. Na etapie budowy kładzie się fundament systemu zaopatrzenia w wodę i instaluje się rury. Grzejniki wykorzystują prąd i gaz lub oba. W tym przypadku jeden będzie głównym, a drugi będzie wolny. Jeśli planujesz odwiedzić łaźnię przez duże firmy, lepiej jest wybrać podgrzewacz wody typu podłogowego, ponieważ objętość jego zbiornika wyniesie co najmniej 100 litrów wody.

Jeśli występują problemy z elektrycznością w pomieszczeniu, można użyć nowoczesnego pieca z wymiennikiem ciepła. W przeciwieństwie do swojego odpowiednika z wbudowanym zbiornikiem, urządzenie to umożliwia wyświetlanie podgrzewanej wody do urządzeń poboru wody znajdujących się w innych pomieszczeniach.

Wentylacja

W łazienkach drewnianych w pomieszczeniach do mycia poziom wilgotności zmienia się i występują silne wahania temperatury. Naturalnie konieczne jest przeprowadzenie systemu wentylacji, który zapewni pomieszczeniu wysokiej jakości cyrkulację powietrza. Przy jego braku możliwe jest przegrzanie ciała osoby przebywającej w pralni, pojawienie się pleśni, której zarodniki mogą przedostać się do płuc, a także koncentracja nieprzyjemnych, „stojących” zapachów. Wentylacja może być naturalna lub wymuszona. W pierwszym przypadku występuje cyrkulacja powietrza z powodu spadku ciśnienia. Sieć kanałów jest tworzona i montowana ręcznie. Wymuszona wentylacja typu zasilania może być stosowana z niezdolnością naturalnego systemu do radzenia sobie z objętościami mas powietrza lub w ogóle bez takich mas. W tym przypadku główną siłą napędową jest wentylator, który wtryskuje powietrze, a system filtrów oczyszcza go.

Rodzaje ścieków odprowadzających ścieki

Najlepszym rozwiązaniem byłoby podłączenie do scentralizowanej sieci kanalizacyjnej lub integracja z systemem budynku mieszkalnego. Jeśli nie jest to możliwe, istnieje kilka sposobów usuwania ścieków:

• Instalacja zbiornika magazynowego. Ścieki będą musiały być systematycznie wypompowywane.
• System drenażowy. Nie jest to najbardziej niezawodna opcja stosowana do małych puszek. Podstawą systemu odwadniającego może być studnia lub „poduszka”. Woda w naturalny sposób zapadnie się w ziemię. Ten system kanalizacyjny jest uważany za najprostszy w budowie, ale błąd może być kosztowny, nawet w przypadku zniszczenia podłogi budynku.
• Szambo Znajduje się w odległości 2–2,5 m od wanny. Rura bez zagięć do spuszczania pod kątem. Wielkość dołu obliczana jest na podstawie średniej liczby osób i częstotliwości ich wizyt w wannie.
• Septyczny. Budowa będzie dość droga. Główna różnica w rozmieszczeniu szamba kąpielowego z podobnej jednostki w domu leży w głębokości dołu, który jest prawie dwa razy mniejszy. Same kamery mogą być produkowane z opon KAMAZ lub pierścieni betonowych.

Przy aranżacji systemu kanalizacyjnego należy wziąć pod uwagę trzy główne aspekty:

• Głębokość wód gruntowych.
• Rodzaj i cechy gleby.
• Głębokość zamarzania gleby.

Na przykład niemożliwe jest zbudowanie systemu drenażu na glebach gliniastych, a dla piaskowców, w których woda nie stagnuje, jest optymalnie dopasowana.

Okablowanie - najpierw bezpieczeństwo

Para jest doskonałym przewodnikiem prądu, więc ogólny przełącznik, osłona i skrzynki połączeniowe powinny być zainstalowane w poczekalni. Lampy do mycia, a także do łaźni parowej, wymagają specjalnych. Ich konstrukcja powinna być odporna na ciepło, wkład ceramiczny i drewniany abażur. Jeśli właściciele są przekonani o jakości systemu wentylacji, wówczas tę zasadę można pominąć. Ale wylot w praniu jest niepożądany. Najbezpieczniejszym miejscem dla nich, gdzie ryzyko zamknięcia jest niskie, jest poczekalnia. Przełączniki mogą być używane jak zwykle w prostej kabinie prysznicowej w domu, ale to znowu zależy od jakości wentylacji.

W łazienkach drewnianych cała instalacja elektryczna musi być otwarta. Ale nie rozciągają się wzdłuż listew przypodłogowych, ale na strychu dla większego bezpieczeństwa.

Kierunek stylistyczny i cechy materiałów wykończeniowych

Aby wnętrze pralki wyglądało pięknie i kompletnie, należy wybrać odpowiedni styl. Projekt nie nakłada żadnych ograniczeń na wybór kierunku. Wśród popularnych i nietypowych opcji zauważ:

• Tradycyjny rosyjski styl z bali lub drewna w dekoracji. Jeśli obszar pomieszczenia na to pozwala, wówczas prysznice uzupełniają czcionkę zimną wodą.
• Luksusowy, nowoczesny loft z wysokimi sufitami i otwartym systemem linii komunikacyjnych.
• Eksperymentalny i niezwykły dla neoklasycyzmu w kąpieli, który organicznie łączy tradycje i trendy nowoczesnej mody wnętrz.
• Lakoniczny śródziemnomorski styl z ceramicznymi płytkami w dekoracji i spokojnymi kolorami, w których dominują odcienie biały, jadeitowy, zielony i niebieski.
• Rzymski styl z kolumnami lub pilastrami, sklepieniami łukowymi i dekoracyjną sztukaterią.

Do dekoracji używane są również tradycyjne prowansalskie, skandynawskie, ekologiczne style lub koncepcyjne: minimalizm, high-tech, domek.

Panele drewniane i panele ścienne

Aby podkreślić styl łaźni z bali, dekoracja wnętrz wykonywana jest z drewna, a pranie nie jest wyjątkiem. Podszewka jest klasyfikowana według rodzaju materiału używanego w drzewach iglastych (sosna, cedr, świerk) i twardym drewnie (lipa, osika, dąb, olcha). Do wykończenia łaźni parowej i prania użyj drugiego typu. Iglaste skały emitują smołę podczas podgrzewania powietrza. Podszewka jest podzielona na cztery odmiany, z których „ekstra” jest uważana za najwyższą jakość i kosztowną. W zależności od typu profilu można oznaczać kłody euro, miękkiej linii, spokojne, amerykańskie i imitacyjne (blok) lub drewno. Podszewka - jeden z rodzajów paneli drewnianych. Zgodnie z tą klasyfikacją istnieją jeszcze dwa typy: MDF i płyta wiórowa. Do wykańczania prania nie zaleca się ich stosowania, ponieważ skład materiałów zawiera kleje, które mogą być uwalniane po podgrzaniu. Podszewka ma kilka zalet:

• Łatwy w instalacji.
• Przyjazny dla środowiska i przyjemny zapach lasu w pokoju.
• Estetyczne piękno.
• Odporny na uszkodzenia mechaniczne.

Jedną z wad jest obecność mikroporów w drewnie, które po wypełnieniu wilgocią mogą spowodować deformację płyty i stać się wylęgarnią pleśni.

Płytki ceramiczne

Kafelkowa podłoga i ściany mogą jedynie ozdabiać pranie, ale w przypadku łaźni parowej opcja ta podlega tabu, ponieważ kafelki mogą być bardzo gorące i spalić osobę. Ceramika ma kilka zalet:

• Trwałość i trwałość.
• Zwiększona odporność na uszkodzenia mechaniczne.
• Szeroka gama rysunków, ozdób i palet kolorów.
• Możliwość zastąpienia jednego elementu bez naruszania integralności sąsiedniego.
• Prostota w wychodzeniu i brak wrażliwości na agresywne chemikalia domowe.

Wśród niedociągnięć należy zauważyć kruchość płytki przed instalacją: jeśli fragment zostanie przypadkowo upuszczony na podłogę, najprawdopodobniej pęknie.

Kamień sztuczny i naturalny

Układanie z naturalnego kamienia w praniu pozwoli stworzyć niepowtarzalny naturalny rysunek i podkreśli oryginalność wnętrza pomieszczenia. Głównymi naturalnymi minerałami używanymi do dekoracji wnętrz są marmur, piaskowiec, granit i trawertyn. Wypolerowana na błyszczący połysk, powierzchnia z małymi plamami kwarcu będzie doskonałą dekoracją dla kompozycji wnętrza i będzie w harmonii z metalem.

Sztuczny kamień jest klasyfikowany jako aglomerat kwarcowy akrylowy, poliestrowy, odlewany marmur lub onyks. Imitacja jest gorsza od oryginału pod względem siły. Kompozyty kompozytowe mogą zawierać żywice, które stają się niestabilne po podgrzaniu, więc nie można zakończyć prania w połączeniu z parą z takim materiałem. Zarówno kamień sztuczny, jak i naturalny mają wysoką przewodność cieplną, więc znowu nie wolno ich dekorować w pomieszczeniach, które są systematycznie ogrzewane.

Ciężki kamień naturalny można przyciąć do wysokości ściany nieprzekraczającej 0,5 m. Jeśli materiał jest używany wyżej, mur może się zapaść.

Panele plastikowe

Panele PCV od dawna używane są do wykańczania łazienek. Oddzielne mycie nie różni się zbytnio od tych pomieszczeń. Polichlorek winylu wcale nie boi się wilgoci. W materiale nie ma mikroporów, jak w drewnie, więc woda nie pozostaje w nich, co oznacza, że ​​nie ma miejsca na pleśń i grzyby do namnażania. Łatwo umyć plastikowe panele za pomocą prostego roztworu mydła. Materiał oferuje demokratyczną cenę i szeroki zakres wariantów kolorystycznych. Opowieści o niebezpieczeństwach związanych z syntezą są tylko częściowo prawdziwe. Przy tworzeniu wysokiej jakości PVC nie stosuje się substancji szkodliwych dla organizmu człowieka. Niestety, polichlorek winylu szybko się zużywa, uzyskując „nierynkowy wygląd”, jest wrażliwy na naprężenia mechaniczne, a panel może pęknąć z powodu uderzenia. Instalacja i wymiana uszkodzonego fragmentu jest łatwa. Bez skrupułów producenci mogą zaoferować produkt o niskiej jakości, więc nie należy ścigać super ekonomii, ponieważ może to być znacznie droższe, jeśli materiał okaże się toksyczny.

Płyty gipsowo-kartonowe i sufity do barwienia i ściany

Ogólnie, płyty gipsowo-kartonowe odnoszą się do materiałów używanych do obróbki zgrubnej. Często chowają ramy podwieszanych sufitów lub robią fałszywe ściany, ścianki działowe. Niedawno jednak zaczęto stosować malowane płyty gipsowo-kartonowe jako ostateczny materiał wykończeniowy. W tym celu użyj specjalnego typu odpornego na wilgoć. Takie arkusze płyt gipsowo-kartonowych są pomalowane na zielono i oznaczone są znakami GKLV. Do produkcji tego materiału dodaje się specjalne kompozycje przeciwgrzybicze i hydrofobowe. Płyta gipsowa pozwala na tworzenie złożonych konfiguracji, jakościowo maskuje defekty powierzchni i jest łatwa do tynkowania, malowania. Jeśli rama jest osłonięta arkuszami, wtedy taki projekt pochłonie wiele dodatkowych centymetrów, co stanie się zbyt drogim luksusem w małych pralniach. Po instalacji powierzchnia jest zagruntowana, a następnie malowana. Możesz używać tylko kompozycji naturalnych składników, które niestety nie mogą pochwalić się długą żywotnością.

Meble i inny sprzęt do prania

Ławki, beczka z zimną wodą, prysznic, umywalka (nie zawsze obecna), lustro, wieszaki i para półek do przechowywania ręczników, ściereczek i detergentów są zawarte w standardowym wyposażeniu pralni. Również w tym pokoju zwykle znajduje się wanna lub chochla na wodę i specjalna mata, która pochłania nadmiar wilgoci. Aby stworzyć ławkę do pralki typu „zrób to sam”, będziesz potrzebować drewna o niskiej przewodności cieplnej (lipa jest optymalna) i minimalnego zestawu narzędzi: piły ręcznej, wkrętów samogwintujących, śrubokręta lub śrubokręta.

W przeciwieństwie do łaźni parowej ławki o prymitywnej konstrukcji bez oparć są używane do prania. Szerokość siedziska dla jednej osoby powinna wynosić 0,9–1 m. Jeśli firma planuje się umieścić, to do każdego gościa myjącego dodaje się 0,6 m, a środek jest wzmocniony dodatkowymi nogami.

Wniosek

Umywalnia jest ważnym elementem pełnowartościowej, wygodnej kąpieli. Aby uzyskać maksymalny efekt zdrowotny, należy przejść przez cały „cykl” zabiegów, w którym koniecznie występuje płukanie po łaźni parowej. Gość nie czuje się „nową osobą”, jeśli nie zmyje potu i nie odświeży się. Oddzielne mycie prawie nie różni się od zwykłej łazienki w kraju, dlatego stosuje te same materiały wykończeniowe i sztuczki do rejestracji.