Styl kolonialny we wnętrzu

Styl kolonialny należy do klasycznych trendów. Swoją nazwę otrzymał na cześć kolonistów, którzy osiedlając się na obcych ziemiach, nie tylko przynieśli ze sobą rodzime tradycje w aranżacji wnętrz, ale także zapożyczyli zwyczaje od mieszkańców. W kierunku znaleziono równowagę między wyrafinowaniem, luksusem i zwięzłością, „rodzimą prostotą”. W rzeczywistości styl kolonialny we wnętrzu to połączone eklektyczne potpourri składające się z kilku oddziałów etnicznych. Każdy z nich charakteryzuje się pewnymi cechami, ale istnieją ogólne zasady, które łączą te podgrupy w jeden prąd. Porozmawiajmy w artykule o tym, jak stworzyć własne kolonialne wnętrze w miejskim mieszkaniu lub domu.

Historia narodzin stylu

Wiele krajów, które w minionych stuleciach znajdowały się na „szczycie świata” politycznym, nie mogło pochwalić się swoimi ogromnymi terytoriami. Ponieważ ich wzbogacenie było w dużej mierze spowodowane użyciem niewolniczej pracy i oszukiwaniem „zacofanej” rdzennej ludności, a nie umiejętnym zarządzaniem, konieczne było zdobycie wszystkich nowych terytoriów. Kraje te obejmowały przede wszystkim Hiszpanię, Wielką Brytanię, Francję i Imperium Osmańskie. Po odkryciu „Indii” przez Krzysztofa Kolumba otworzyły się wielkie perspektywy dla tych państw: aż dwa kontynenty z bogatymi ziemiami i ludność, która wisiała w złocie, ale nie znała jej prawdziwej wartości. Ameryka Południowa i Północna „przepiłowane” na trzy części, które nadal mówią językiem ojczystym kolonialistów. Południe poszło do Cortes i krwawych konkwistadorów, a północ podzielili Francuzi i Brytyjczycy. Ekspansja i polityka kolonializmu zobowiązały metropolię do wysłania swoim wasalom wojska i gubernatorów, którzy kontrolowali terytorium. Ponieważ warunki zamieszkania można było obliczyć na kilkadziesiąt lat, przeprowadzili się ze swoimi rodzinami i osiedlili się dokładnie. Oczywiście wnętrza domów kolonistów charakteryzowały się cechami charakterystycznymi dla ich ojczyzny, ale jednocześnie przeciekała do nich lokalna kultura i osobliwości, co umożliwiło dostosowanie się do niezwykłego klimatu. Lista podległych państw nie była ograniczona tylko do Ameryki kontynentalnej. Wielka Brytania przejęła niegdyś część Australii, Nowej Zelandii, Bangladeszu, Seszeli, Mauritiusa, Barbadosu i kilkunastu innych stanów, które w tej chwili uzyskały względną niezależność. Francja rozciągnęła swoje „macki” na Syrię, Maroko, Algierię, Czad i Hiszpanię zajęte Manilę, Filipiny, Gwineę, część wyspy Tajwanu, a nawet Saharę. Po tym jak Stany Zjednoczone zrzuciły „jarzmo” Matki Wielkiej Brytanii, państwo poszło w jego ślady i nabyło Hawaje, Filipiny, Kubę, Samoa. Nastąpiło kolosalne mieszanie się kultur, które następnie nie przyniosło efektu potpourri z mnóstwem elementów etnicznych, ale w eleganckich, luksusowych i charakterystycznych wnętrzach.

Główne kierunki stylu i ich charakterystyczne cechy

Styl kolonialny to kosztowna przyjemność, na którą stać tylko osoby o ponadprzeciętnych dochodach. We wnętrzach używane są tylko naturalne materiały, które obecnie kosztują bardzo drogie. Ogólne cechy kierunku obejmują:

• Bogactwo egzotycznej roślinności. Kolonizacja zwykle miała miejsce w krajach tropikalnych, a to z powodu używania „lokalnych” winorośli, paproci, palm. Rośliny nie tylko wyglądały pięknie w domach, ale także pozwalały na nieznaczne ochłodzenie gorącego powietrza.
• Szerokie okna podłogowe bardziej przypominają drzwi. W domach kolonialnych otwory zostały celowo powiększone. Najczęściej robiono to, aby w domu pojawił się przyjemny ciąg.
• Zastosowanie naturalnego drewna i kamienia w dekoracji zewnętrznej i wewnętrznej.

Chociaż istnieje wiele pod-stylów w kierunku kolonialnym, obecnie tylko trzy z nich zyskały popularność:

• Francuski;
• Angielski;
• Amerykański

Ta ostatnia zasługuje na szczególną uwagę, ponieważ uważana jest za kolonialną „kwadrat”, ponieważ zanim stała się metropolią, sam kraj przez długi czas był pod jarzmem Wielkiej Brytanii. Kierunek opiera się na klasycznym stylu, który rozszerzył jego granice. Zostało to wyrażone w przestronnych (2-3 piętra), gdzie gości witała ogromna sala ze schodami. Materiały przeważały w litym drewnie, a wystrój wykonano z kutego metalu. Angielska wersja tego stylu to potpourri architektoniczny i wewnętrzny Wielkiej Brytanii i Indii, od dawna jego kolonia. Surowość, sztywność, arystokracja Brytyjczyków stanęła przed łagodnością, otwartością i prostotą Indian. Klasyczne wnętrza uzupełniają „dzikie” trofea w postaci skór zwierzęcych i głów na ścianach, a elementy gotyckie przeplatają się z gładkimi, zaokrąglonymi liniami i ozdobnymi wzorami, które kiedyś ozdabiały hinduskie świątynie.

Francuski styl kolonialny dał nam słynne panoramiczne okna. W tym kierunku najczystszy ślad pozostawiono mieszając się z kulturami Azji. We wnętrzach używa się jedwabnej tapety z tematycznymi rysunkami, drogiej porcelany, metalowych elementów dekoracyjnych (pudełek z biżuterią, wazonów).

Wykończenie i wybór materiałów wykończeniowych

Wśród materiałów wykończeniowych wybierz drewno, kamień i specjalną cegłę z gliny. Jeśli właściciele wolą naśladownictwo (choć drogie), wnętrze będzie wersją stylu kolonialnego dostosowaną do współczesnych realiów. Aby stworzyć klasyczne wnętrze, w którym zasymilowano tradycje kilku narodów, nie można zaoszczędzić pieniędzy. Sufit jest otynkowany i ozdobiony drewnianymi belkami, podłoga jest pokryta deskami lub wykończona płytkami, a ściany mogą być pokryte drogimi tapetami z tkaniny. Wariant wyrafinowanego jedwabiu będzie pasował do francuskiej podłogi.

Meble

Meble wykorzystują kontrastowe właściwości materiałów: lekkie tkane części i masywne przedmioty z naturalnego drewna. W pierwszym przypadku trzcina, bambus, gałęzie palmowe i rattan są używane jako podstawa. Wiklinowe krzesła, krzesła i kanapy zamykane są stosem miękkich poduszek. Takie meble są wygodne, ponieważ w razie potrzeby można je łatwo przenieść do ogrodu. Obiekty „statyczne” (szafki, łóżka, komody) są ręcznie wykonane z litego drewna. Elewacje zdobią lakoniczne rzeźby lub plecione wstawki.

Aby uzyskać próbkę klasycznych mebli, musisz zamówić ich produkcję lub udać się do drogich sklepów z oryginalnymi produktami. Sposobem na zaoszczędzenie pieniędzy będzie podróż na tak zwany „pchli targ”, gdzie można kupić stare przedmioty. Jednak ich nieestetyczny wygląd zostanie doceniony tylko przez Prowansję. Dobrze zachowane okazy bez widocznych wad pasują do stylu kolonialnego.

Zakres kolorów

Klasyczny styl kolonialny nie toleruje krzyków, jasnych akcentów. Ponieważ większość domów znajdowała się w warunkach bezlitośnie gorącego klimatu, podstawą palety kolorów jest biel (czerń przyciąga światło i nagrzewa się szybciej). W opcjach mieszkania dozwolone są odpusty w postaci pastelowych kolorów. Powierzchnie akcentowane są malowane w naturalnych odcieniach: brązowym, beżowym, bordowym, czerwonym, musztardowym, oliwkowym i granatowym. Nie zaleca się łączenia więcej niż trzech odcieni w jednym wnętrzu. Koncepcja kierunku jest taka, że ​​jasność kompozycji da zielone plamy roślin wewnętrznych.

Oświetlenie

Tradycyjne oświetlenie uzupełniają urządzenia o etnicznym smaku. Do klasycznego żyrandola pasują oryginalne kinkiety i podłoga, lampy stołowe. Wykonane są z metalu (brąz, żelazo, mosiądz, miedź), szkła, skóry i specjalnego papieru ryżowego. W ten sposób możliwe będzie organiczne połączenie tradycji europejskich z elementami kultury „tubylców” i zapewnienie pomieszczeń niezbędnej ilości światła.

Akcesoria i wystrój

W dekoracji znajdują się akcesoria ze świata zwierząt, które zajmowały szczególne miejsce w kulturach Azteków, Indian, plemion afrykańskich i wyspiarzy. Chociaż pogaństwo uważane jest za prymitywną religię, zamiast hierarchicznego panteonu bóstw klasycznych, miało ono swoją własną lakoniczną, naturalną „deskę honoru”, którą czczono. Jeśli mówimy o elementach z Afryki, to odpowiednie gliniane naczynia i talerze, maski, posągi, tkaniny z etnicznym wzorem, obrazy z „piaszczystym” krajobrazem rozległej pustyni. Aby stworzyć „amerykański” kolor, używają łapaczy snów, płoci, zdjęć tematycznych na ścianach. W tapicerce można stosować zgrubnie obrobione skóry, wiklinowe skrzynie, walizki, kosze. Aby przekazać specjalny nastrój wnętrza, możesz umieścić wiązkę drewna opałowego w pobliżu kominka, która wcześniej była ogrzewana w zimne noce, a na ścianie można powiesić starą mapę świata.

Nie zapomnij o roślinach domowych. Zwykłe draceny, Horvais, rapis lub paprocie davaliya, pteris podkreślają oryginalność sytuacji i stają się elementem, który wygładza kontrast między dwoma kulturami.

Wnętrze sypialni

Sypialnia w stylu kolonialnym ma jedną charakterystyczną cechę - baldachim nad łóżkiem. W krajach tropikalnych wcale nie jest piękna, ale dla ochrony przed irytującymi owadami. Samo łóżko jest wybrane z litego drewna z rzeźbionymi nogami i „kolumnami” pod baldachimem lub z eleganckimi elementami z kutego żelaza. Ściany są pomalowane w neutralnym odcieniu brązu lub w tonacji pastelowych kolorów. Podłoga jest pokryta deskami, a góra jest pokryta dywanem. Sufit jest po prostu otynkowany. Po obu stronach podwójnego łóżka ustawione symetrycznie stoły. Ich powierzchnia jest ozdobiona identycznymi lampami. Strefę „Buduar” zastępuje lekki stół i krzesło wiklinowe. Szuflada, walizka lub zamknięty kosz będą kolorowym miejscem do przechowywania rzeczy.

Nawiasem mówiąc, tkaniny użyte do zadaszenia powinny pokrywać się z tkaniną na zasłony. Możesz nawet uszyć oba te elementy z tego samego materiału.

Wnętrze salonu

Główną ozdobą kolonialnego salonu będzie klasyczny kominek. Wykonany jest z ciemnego kamienia, co korzystnie podkreśla jasne wykończenie ścian orzecha. Nawiasem mówiąc, ta powierzchnia jest po prostu otynkowana lub malowana, ponieważ akcesoria i tkaniny staną się akcentami w kompozycji wnętrza. Na ścianach wiszą klasyczne obrazy w ramkach bagietki i luksusowych luster. Skrzyżowanie między nimi a sufitem zdobi schludny filet z elementami sztukaterii. W zestawie do centralnego żyrandola z kryształu na obwodzie pomieszczenia, świeczniki są zainstalowane na kominku i blatach stołu. Jeśli pozwalają na to wymiary pomieszczenia, ma dwie strefy relaksu. Pierwsza to kompozycja masywnej sofy i pary foteli przy stoliku do kawy. Najlepszą aktywnością intelektualną na tej platformie będzie gra w szachy. Druga grupa mebli składa się z pary wiklinowych krzeseł lub krzeseł. Są one umieszczone wokół drugiego stolika przy oknie. To miejsce jest idealne do czytania lub picia herbaty do mierzonej rozmowy. Okna zasłonięte są grubymi zasłonami z etnicznym wzorem. Podłogi pokryte są krótkimi dywanami drzemkowymi. Nie powinniśmy zapominać o roślinach w pomieszczeniach, w których garnki są równomiernie rozmieszczone w całym pomieszczeniu.

Wnętrze kuchni

Do projektowania kuchni przy użyciu klasycznego masywnego zestawu brązowego lub nietypowego koloru oliwkowego. Jego fasady są ozdobione metalowymi uchwytami. Sufit jest otynkowany i dekorowany wzdłuż spoin ścianami sztukatorskimi. W rzadkich przypadkach powierzchnia jest osłonięta deską i ozdobiona zgrubnie obrobionymi belkami. Oryginalnym elementem wystroju będzie żyrandol, który jest wyposażony w specjalne haczyki wzdłuż promienia całego sufitu. Wiadra i patelnie są następnie zawieszane na nich. Etniczny smak kuchni przejawia się w szczegółach. Fartuch ozdobiony jest kamieniem. Naczynia gliniane, dzbanki, wazony, talerze i inne „rodzime” naczynia są ukryte na otwartych półkach i za szklanymi drzwiami klasycznego zestawu słuchawkowego. Ponadto wnętrze uzupełniają wiklinowe kosze, które generalnie mogą tworzyć pojedynczy system przechowywania, w którym tradycyjne szuflady zastępuje się „lekką” wersją trzciny lub rattanu. Element wyspowy z umieszczeniem stołu do gotowania i szybki posiłek na środku pokoju jest uważany za niezbędny element nawet w najmniejszych kuchniach. Oczywiście domy kolonialne miały przestronne kantyny, ale służący zazwyczaj jedli osobno od właścicieli. Może być ozdobiony elementami z kutego żelaza, przykryty obrusem i ozdobiony miską owoców.

Łazienka

W urządzonej w stylu kolonialnym łazience znajdują się podłogi wyłożone kafelkami. Jeśli mówimy o kierunku angielskim, wówczas „szachownica” z terakotowych płytek i odcień mokrego asfaltu na ścianach będzie wyglądał ekologicznie. Podłoga jest przycięta jasną płytką ceramiczną ułożoną z choinką i nasadką. Meble do łazienki wybierane są z drewna (specjalnie przetworzone) jasnobrązowe odcienie. Ściana nad zlewem jest ozdobiona prostokątnym lustrem w prostej ramie. Po obu stronach umieszczone są proste lampy. Tradycyjna wanna jest ozdobiona mosiądzem i stoi na wdzięcznych nogach, jak we wszystkich klasycznych wnętrzach. Na blacie przy zlewie umieść gliniane naczynia, naczynia, miniaturowe słonie, inkrustowane kamieniami.

Wnętrze apartamentu typu studio

Dekoracja studia w stylu kolonialnym idealnie pasuje. Jeśli korzystasz z francuskiego kierunku, możesz strefować duże pomieszczenie o klasycznym wnętrzu, używając ruchomych ekranów typowych dla azjatyckich wnętrz. Ściana z akcentem pokryta jest tapetą z tkaniny, a reszta powierzchni jest otynkowana. Nawiasem mówiąc, lepiej trzymać tekstylia z dala od strefy „kuchni”. Sypialnia może być zamknięta zasłonami i dodać do zagospodarowania przestrzennego kilka doniczek z roślinami, które są symetrycznie rozmieszczone na podłodze. Alternatywnie, jedną ścianę można ozdobić serią obrazów przyrodników lub indyjskich obrazów, afrykańskich elementów rytuału.

Wniosek

Styl kolonialny - wyróżnia się spośród wielu klasycznych stylów. Na przestrzeni wieków nie straciła na znaczeniu. Warunki powstawania stylu były tak dziwne, że uderzająco różnią się od innych obszarów, stając się odzwierciedleniem krwawej ery podbojów i wielkiego czasu odkryć geograficznych. Każdy podróżnik lub żeglarz pragnął zabrać ze sobą kawałek swojej ojczyzny, co najwyraźniej przejawiało się we wnętrzach mieszkań, ale nie można było uniknąć zderzenia własnej kultury z nieznanym lokalem, a on nie chciał. Dociekliwe umysły, których ciekawość dosłownie pchnęła tysiące kilometrów od domu, pochłaniały nowe informacje z chciwością. Połączenie motywów narodowych rozwiniętych metropolii i rozwijających się kolonii zaowocowało wyjątkowym stylem, którego piękno uderza do dziś.