Klasycyzm - kierunek w architekturze i designie, którego narodziny sięgają początku XVII wieku. Styl ten pozostawał aktualny w Europie przez prawie dwa wieki. Stopniowo główne idee klasycyzmu rozprzestrzeniły się poza Stary Świat na Nowy, gdzie kolonialiści zmieszali je z lokalnymi motywami etnicznymi, przekształcając je w kierunek kolonialny. Styl odnosi się do elity, jej najdokładniejsze definicje to epitety „królewski”, „pałac”. Klasycyzm jest trudny do przełożenia na nowoczesne wnętrze, które jest lakoniczne i racjonalne. Luksus, wyrafinowanie, bogactwo - główne cechy kierunku, który w dobie postępu technicznego może wydawać się beznadziejnie przestarzały. Zastanówmy się bardziej szczegółowo, jak prawidłowo wykorzystać klasycyzm w dekoracji pokoju, aby projekt, nawiązując do przeszłości, był istotny dla naszych dni.
Historia stylu
Wiele osób jest zdezorientowanych pod względem „klasycyzmu” i „stylu klasycznego”. W umysłach współczesnych ludzi od dawna istnieją dwie pochodne, które połączyły się w jedną. Nie, to są różne oznaczenia, które mają różnice. Classic - standard, coś należącego do najwyższej kategorii. Pod tym względem oceniano elementy sztuki, designu, architektury, które uzyskały już najwyższy wynik. Teraz są uważani za pręt, na którym reszta powinna być równa. Klasyka naprawdę pochodzi z przeszłości, ale całkowicie zerwała połączenie z czasem, zajmując złotą niszę nad modą. Klasycyzm uważany jest za węższą koncepcję. Ten kierunek, który charakteryzuje się logiką i ścisłym porządkiem. Niektóre okazy klasycyzmu mogą odnosić się do klasyki. Twórcy stylu czerpali inspirację ze starożytnej architektury, uważając ją za wzorową. W tamtych czasach barok przeżywał okres upadku i został zastąpiony przez inny, młody kierunek - rokoko, dzięki któremu pojawiła się klasycystyczna alternatywa. Podobnie jak wiele stylów, klasycyzm powstał w architekturze kompleksów świątynnych. Dwaj wielcy architekci tamtych czasów: Palladio i Scamozzi sformułowali spójny system zasad kierunku. Z biegiem czasu styl zmienił się dzięki badaniom architektów inspirowanych kulturą antyczną. Udało mu się jednak zachować swą łaskę, która była przeciwna nadmiernemu ścieraniu się baroku i rokoka. W XVIII wieku Robert Adam stał się znaczącą postacią w europejskim designie. Szkot udał się do Włoch i obserwował wykopaliska archeologiczne, które ujawniły nowe pozostałości wielkiej starożytnej kultury. Jako architekt z powołania Adam czerpał nowe pomysły ze starożytnej architektury i wniósł wielki wkład w rozwój klasycyzmu.
Najpopularniejszy kierunek otrzymał w Niemczech (Berlin, Monachium), Rosji (St. Petersburg), Polsce (Warszawa), Szkocji (Edynburg) i Francji. Ten ostatni umiejętnie połączył „rokokową słodycz” z logiką klasycyzmu. Większość przykładów stylu w architekturze stała się standardami, czyli klasycznymi zabytkami: Łuk Triumfalny (Carrusel), mniej znany tytułowy budynek w Rzymie (Septimia Severa Admiralicja (St. Petersburg).
Empire style - imperialistyczny styl, pomysł wysokiej klasyki, którego historia obróciła się w czasie panowania Napoleona. We wnętrzach kierunek pokazywał się raczej słabo, ale znajdował to odzwierciedlenie w zespołach rzeźbiarskich (zwłaszcza w zabytkach sprawności wojskowej).
Najważniejsze funkcje
Klasycyzm ma wiele cech wewnętrznych, które pozwalają na sprawdzenie, czy projekt należy do określonej grupy stylistycznej. Obejmują one:
- Draperie wykonane z naturalnych, luksusowych tkanin (głównie jedwabiu). Zwykle są one ozdobione niskim, dyskretnym, ale nie mniej bogatym wzorem.
- Wykwintne sztukaterie, malowane na ścianach, gobeliny zamiast obrazów.
- Długie, wąskie okna. W nowoczesnych wnętrzach wykorzystaj panoramiczne modele, które pozwalają wyjść z domu na tarasie lub z mieszkania na przeszklonym balkonie. Zamknij ich ciężkie zasłony w pickupie. Gęsta tkanina najlepiej łączy się z wysokimi sufitami, więc klasycyzm jest idealny do przestronnych „pałacowych” pomieszczeń.
- Antyczne kolumny ze stolicami, fryzy, festony, gniazda, meandry, lustra, wielopoziomowe żyrandole wykonane z drogiego kryształu jako główna dekoracja pokoju.
- Meble z drogiego litego drewna cennych ras.
Klasycyzm charakteryzuje się obfitością luksusowych, bogatych detali, ale są one pozbawione odrobiny pretensjonalności, nie wyglądają zbyt jasno i jasno. Być może powodem tego była zasada symetrii, która jest stosowana we wszystkich wnętrzach i sprawia, że luksus jest zrównoważony.
Kolumny klasycyzmu straciły swoją aktualną funkcję i stały się jedynie dekoracją. Nie należą do konstrukcji nośnych, jak w stylu antycznym, a zatem wykonywane są głównie z lekkich materiałów.
Schemat kolorów używany w stylu
Wnętrza muszą mieć kolor biały lub jedną z opcji odcienia. Jego dawkowanie zależy od funkcji i wielkości pomieszczenia. W większej ilości pokoi można zastosować ciemne odcienie cynamonu: bogaty orzech, mahoń, bogata czekolada, delikatny, piaszczysty kolor. W małych pokojach powinieneś skupić się na beżu, śmietanie lub kawie z mlekiem, które od dawna są klasyczne. Stosowano również miękkie odcienie różu, zieleni, niebieskiego, żółtego i rzadziej - liliowego. Z reguły łączone są trzy kolory: jasne tło (białe, mleczne, perłowe, z kości słoniowej), pastelowa baza modulacji bliskich odcieni (zwykle brązowych) i stosunkowo jasny akcent.
Nie polecam krzyczących kolorów akcentu. Jasność w zrozumieniu człowieka ery klasycyzmu bardzo różni się od soczystych, neonowych odcieni, do których przyzwyczajeni są nasi współcześni.
Tekstylia i dekoracje
Wystrój i wyposażenie wykonane są z naturalnych materiałów. Jeśli potrzebujesz dokładnego naśladowania wnętrza epoki klasycyzmu, kup ręcznie przedmioty. Zakrzywione, złożone linie, charakterystyczne dla baroku i rokoka, zastępuje prosta „bezpośredniość” i gładkość. Szczególną uwagę zwraca się na lustra i powierzchnie odblaskowe. „Blask” wielu żarówek w masywnych żyrandolach podkreśla szacunek apartamentów. Drewniane powierzchnie są częściowo ozdobione rzeźbami, wyłącznie w celu dodania wdzięku do wystroju. Na ścianach wiszą gobeliny (dywany z tkanymi wzorami), zdjęcia w masywnych złoconych ramach. Niezbędnym elementem w salonie i sypialni jest kominek. Na półkach umieszczono wazony, porcelanę i małą rzeźbę. Meble i wystrój zdobią wkładki z rzadkiego drewna, złocenia, srebra, mosiądzu, jedwabiu, aksamitnych głębokich odcieni, wkładki. Tekstylia wykorzystują tylko naturalne. Najlżejszym, najbardziej luksusowym i klasycznym materiałem jest jedwab. Perłowe modulacje powierzchni sprawią, że atmosfera będzie ograniczona, ale niezwykle elegancka. Po jedwabiu następuje aksamit, satyna, muślin i batyst.
Dywan na ścianę lub miniaturowe zdjęcie można wykonać samodzielnie, jeśli lubisz haft. Aby to zrobić, musisz wziąć obręcz, igłę z szerokim oczkiem, regularne płótno i nitkę nici, złożone kilka razy. Obraz jest wyhaftowany ściegiem gobelinowym, który jest ukośną „połówką” klasycznego krzyża.
Oświetlenie
Wnętrza kładą nacisk na centralne oświetlenie, reprezentowane przez wielki żyrandol sufitowy. Zwykle ma tak imponujące wymiary i jest tak elegancko wykonany, że staje się jednym z głównych elementów dekoracyjnych w pokoju. Ponadto używane są lokalne lampy stołowe i kinkiety. Ozdobione są z reguły kryształem, szkłem lub przezroczystym kamieniem (w wersjach luksusowych). Pozwolił również na użycie sufitu z tkaniny. W neoklasycyzmie można użyć białej diody LED w celu podkreślenia zwycięskich szczegółów sytuacji.
Materiały i metody wykańczania
Ściany są pomalowane, a następnie malowane lub tapetowane. W tym przypadku lepiej jest wybrać tkaninę, która najbardziej pasuje do epoki. Z odcieni preferowane są jasne kolory, a ornament nie powinien być zbyt florystyczny. Ewentualnie ściany można udrapować jedwabiem lub tapicerować drewnianymi panelami. Dodatkowo powierzchnia jest ozdobiona kolumnami lub „trompe l'oeil” - pilastrami. Oryginalnym rozwiązaniem będzie obraz w stylu grisaille, który wykonywany jest farbami o różnych tonach w tym samym kolorze (zazwyczaj szarym). W tej technice udekoruj nie tylko ściany, ale także sufit. Do podłóg wybierz parkiet. Jeśli budżet na to pozwala, możesz kupić luksusową wersję z unikalnym wzorem z modułami składającymi się z naturalnego drewna. W kuchni w jadalni podłoga w łazience może być pokryta płytkami ceramicznymi, gliną ekspandowaną lub mozaiką. Sufit jest wybierany matowo lub wykończony tynkiem. Alternatywnie możesz użyć satynowej lub jedwabnej tkaniny do drapowania. W dekoracji podłogi jest czasem używany marmur jasnych odcieni z dyskretnym wzorem. Wysokie ściany nie mogą być w pełni ozdobione kamieniem naturalnym ze względu na swoją wagę.
W neoklasycyzmie („zmodernizowany” styl) użycie laminatu jest dopuszczalne, ponieważ takie wnętrza nie udają autentyczności.
Klasycyzm we wnętrzu
Klasycyzm może być realizowany w każdym pomieszczeniu w domu lub w połączeniu z innymi obszarami bliskimi duchowi. Należą do nich rokoko, barok, imperium, klasyczny (w szerokim znaczeniu), styl kolonialny. Dwie pierwsze opcje zostaną skontrastowane z ograniczeniem głównego kierunku, a reszta będzie pasować do zasady analogii. Neoklasycyzm jest dobrze połączony z innym zmodernizowanym stylem - neoklasycznym.
Korytarz i korytarz
W projektowaniu korytarza z reguły używają jasnych odcieni (mleczny, biały, kremowy, beżowy). Ponieważ korytarz ma zazwyczaj wydłużony kształt, można go wizualnie rozszerzyć za pomocą kombinacji jednokolorowego wykończenia na dole i tapety z tkaniny na górze ścian. Granica dwóch tekstur celowo podkreśla. Nowoczesna szafa doskonale wkomponuje się we wnętrze, jeśli jej fasady ozdobione są sztukaterią lub rzeźbą. Lustrzane powierzchnie drzwi zwiększą przestrzeń. Aby lekkie pomieszczenie grało w jasnym świetle, używane są kinkiety symetrycznie rozmieszczone na przeciwległych ścianach.
Pokój dzienny
Ściany salonu ozdobione są tapetą z kwiatowymi ornamentami. Chociaż połączenie faktur materiałów nie jest typowe dla „historycznego” klasycyzmu, w nowoczesnej wersji można łączyć draperię z gipsem, malowane fragmenty lub drewniane wstawki. Oryginalnym rozwiązaniem będzie zmiana obrazów ze ściany na obwodzie pomieszczenia. Główną kompozycję reprezentuje sofa, kilka krzeseł, otomana lub kanapa oraz stolik kawowy wykonany z drewna. Kolor powierzchni tego ostatniego jest wybierany o kilka tonów jaśniej lub ciemniej niż tapicerka mebli. Pokój powinien mieć kominek z lustrem nad półką. Jeśli nie jest możliwe ustalenie prawdziwego, wówczas używane są „płaskie” bioprodukty i analogi elektryczne.
Kuchnie
Aby ozdobić podłogę kuchni w stylu klasycyzmu, używają dużych płytek imitujących drewniany parkiet. Barwa jest wybierana z naturalnego bogatego brązowego zakresu. Zestaw kuchenny jest również zgodny z zasadami symetrii i powinien mieć identyczne systemy przechowywania po obu stronach „środka” (zwykle płyty). Elewacje mebli zdobią sztukaterie, ozdobne listwy, obramowania i gzymsy, „pilastry” ze złota. W kuchni nie zaleca się używania tapet z tkanin, dlatego lepiej jest pomalować lub skleić ściany wersją winylową, która naśladuje wzór tkaniny („włóknami”). Jadalnia jest ozdobiona jasnobiałym stołem i tymi samymi „powietrznymi” krzesłami z jedwabistą tapicerką z masy perłowej.
Sypialnie
Środek sypialni stanowi łóżko, w klasycyzmie pozbawiony był baldachimu, który służył do zasypiania śpiących ludzi ze świata zewnętrznego. Ale na luksusowej tapicerce, dekoracyjne poduszki i narzuta o bogatym wzorze nie mogą uratować. Jeśli pozwalają na to wymiary sypialni, wtedy „żeńska” połowa wyposażyć buduar. W prywatnych domach można zidentyfikować mały sąsiedni pokój. Po obu stronach luksusowego łóżka postawiono dwie szafki nocne, przestrzegając zasady symetrii. U podnóża można zainstalować kanapki lub ławę tapicerowaną drogim jedwabiem. Wysokie, wąskie okna zasłaniają ciężkie zasłony z jasnych odcieni. Lepiej jest pomalować ściany i umieścić akcentujący obraz lub gobelin na czele wezgłowia.
W neoklasyce można używać mebli tapicerowanych skórą naturalną zamiast tkaniny.
Łazienka
W łazience ściany i podłogi wyłożone są płytkami ceramicznymi. W wariantach eksperymentalnych kolor zielony i jego gradacje opierają się na palecie kolorów. Ściany i podłoga nadają miękki oliwkowy kolor. Skorupa jest umieszczona na cokole pistacjowym, ozdobionym srebrnymi lub pozłacanymi listwami. Na ścianie powiesić owalne lustro w prostej ramie. Po obu stronach zainstalowano cztery podwójne lampy ścienne z dwiema żarówkami. Ozdobnym dodatkiem będzie obraz: kwiatowy ornament wykonany z białych i zielonych odcieni, który „łuk” wisi nad lustrem i kończy na poziomie kinkietu. Kąpiel wybierz klasyczny kształt na zakrzywionych nogach. Przykryj go zasłonami w kolorze pistacjowym z dyskretnym ornamentem. Aby wnętrze nie wyglądało zbyt „zielono”, uzupełniają je meble wykonane w kombinacjach ciemnobrązowych i mlecznych kolorów.
Biuro
Zabytkowe meble wkomponowane organicznie w wnętrze biura. Stare, ciężkie biurko, biurko, biurko lub sekretarka zapewnią komfort, wygodę i piękno. Wykonuj takie meble z ciemnych odcieni drewna litego. Aby sytuacja nie wyglądała zbyt ponuro, do drapowania ścian stosuje się tkaniny w jasnych odcieniach z neutralnym wzorem. Przestronny stół pasuje do luksusowego fotela ze skórzaną tapicerką. Wymagany atrybut biura - biblioteka. Jeśli pozwala na to wielkość pokoju, przydziel oddzielny „narożnik” z otomaną i stołem. Ponieważ sufity w pokojach „pałacowych” są wysokie, można użyć dużych szaf z ruchomą drabiną, na którą się wspinasz, aby dostać się na najwyższe półki. Oryginalnym dodatkiem będą kinkiety na podłożu lustrzanym, o podobnym kształcie do świeczników.
Wniosek
W opisie klasycyzmu znajdują się odniesienia do malarstwa, poezji, prozy, muzyki i rzeźby. Kierunek w pewnym momencie w pełni objął szeroką koncepcję „sztuki” i pozostawił ślad w niemal każdej jej niszy. Większość „resztek” stylu została zachowana w doskonałym stanie i osiągnęła nasze dni. Aby doświadczyć „smaku” kierunku, zobaczyć atmosferę wnętrz, docenić jego urok i imponujące wrażenia, można odwiedzić rosyjską Palmyrę Północną, gdzie znajduje się większość okazów rosyjskiego klasycyzmu - oddzielna gałąź stylu.
Zostaw Swój Komentarz