Na wzmiankę o niemieckim kierunku projektowania, pierwszą rzeczą, która przychodzi do głowy, jest schludny, jak domy zabaw, bielone fasady, które są podzielone na oddzielne sekcje przez ciemne, wąskie listwy. Podobny projekt zewnętrzny o nazwie fachwerk - jedna z gałęzi architektonicznych powyższego stylu. Wśród profesjonalnych projektantów panuje przekonanie, że klasyczny niemiecki trend we wnętrzu to tylko jedna z odmian stylu Empire. W większości jest to prawda, ale poniżej przyjrzymy się chronologii wydarzeń w historii jej wyglądu i rozwoju. Niemiecki, jak każdy inny styl etniczny, włączył cechy narodu, który go stworzył. Jest surowy, powściągliwy, lakoniczny, aw niektórych niuansach wręcz niegrzeczny. Jednocześnie sytuacja nie jest pozbawiona połysku i chłodu. Porozmawiajmy o charakterystycznych cechach stylu niemieckiego we wnętrzu i za pomocą konkretnych przykładów rozważmy opcje sytuacji każdego z pomieszczeń.
Historia stylu
„Pradziadek” stylu niemieckiego stał się Biedermeier, który ma wiele innych nazw: neorenesansowy, stary niemiecki, Altdoich. Eklektyczny charakter, został stworzony przez niemieckich i austriackich projektantów jako zamiennik stylu Empire, który w tamtych czasach (w połowie XIX wieku) żył w ostatnich dniach. Ponieważ luksus w kierunku umierania nie pasował już do małych przestrzeni, które aktywnie zastępowały rezydencje, musiałem wybrać kilka sztuczek. Biedermeier zachował niektóre cechy Imperium, ale dodano do nich elementy stylu trubadura i detali gotyckich.
We wnętrzach zastosowano masywne meble, obfitość sztukaterii i dużą liczbę niepraktycznych dekoracji. W ciasnych pokojach Biedermeier wyglądał na karykaturę, za co ludzie nadali mu nawet obraźliwy przydomek „Klopovaya Renaissance”. Jak mówią, nie mogło to trwać długo, więc pod koniec lat trzydziestych pojawił się nowy styl niemiecki. Pojawił się nie spontanicznie, ale systematycznie. Prace architekta Waltera Gropiusa i studentów jego szkoły Bauhausu wymyśliły koncepcje nowoczesnego, zwięzłego i praktycznego kierunku, który był obcy eklektyzmowi i obfitości biżuterii bez znaczenia. To prawda, że styl niemiecki nie jest pozbawiony łaski, ponieważ Gropius był przede wszystkim architektem, a do wnętrza dodano element architektoniczny. Kierunek jest kwintesencją nowoczesności, minimalizmu i konstruktywizmu z odrobiną cech narodowych. Niemiecki styl charakteryzuje się dużymi otwartymi przestrzeniami, połączeniem ciemnych podłóg z jasnymi ścianami, zaokrąglonymi liniami, podium i funkcjonalnymi meblami. Chociaż kierunek ten jest szeroko stosowany w całej Europie, w czystej postaci poza granicami kraju, jest to rzadkie. Niemiecki styl jest uważany za opcję „amatorską”. Jego nowoczesna wariacja najbardziej przypomina wersję pośrednią między czystym pochodzeniem etnicznym a minimalizmem, w którą nie miała czasu całkowicie się przekształcić.
Charakterystyka i cechy
Następujące cechy są charakterystyczne dla stylu niemieckiego:
- Idealna, zrównoważona równowaga między funkcjonalnością a komfortem, która stała się swego rodzaju kierunkiem wizytówek.
- Kompetentny układ mebli. Wszystkie przedmioty są rozmieszczone w taki sposób, że wygodne jest dla nich poruszanie się między nimi. Przede wszystkim projektanci dbają o wygodę, a dopiero potem - o piękno.
- Spokojne kolory, które zdalnie przypominają paletę klasycznych wnętrz, oparte na bieli i odcieniach brązu.
- Umiarkowane użycie elementów dekoracyjnych.
- Kątowość mebli łączy się z miękkimi krzywiznami.
- Obecność podium i półki o podobnym kształcie na suficie. Ten ostatni jest stosowany w nowoczesnej wariacji stylu niemieckiego.
- Charakterystyczna faktura tapicerki mebli i tekstyliów z wykorzystaniem motywów kwiatowych i kontrastowego paska.
W nowoczesnych wnętrzach niemieckich często stosuje się wiszące konstrukcje meblowe (łóżka, szafki). Taka decyzja zastępuje tradycyjne podium, dając jednocześnie atmosferę „lekkości”.
Użyte materiały wykończeniowe
Do wykończenia sufitu za pomocą prostego, nie teksturowanego tynku. W nowoczesnych wersjach można użyć rozciągliwego płótna o matowej powierzchni. W klasycznych niemieckich wnętrzach stosuje się skomplikowane wzory z dekoracyjnymi drewnianymi belkami, które zdobiły sufity w bawarskich domach (jak w domku letniskowym lub wiejskim). Ściany pomalowane, pokryte tynkiem lub pokryte tapetą. Powierzchnia tego ostatniego jest wybierana albo w monochromatycznych stonowanych odcieniach, albo w niepozornym kwiatowym wzorze. W niektórych przypadkach, aby przyciąć ścianę akcentu za pomocą paska lub klatki. Podłoga jest tradycyjnie pokryta drewnem. Jeśli do tego celu użyto wcześniejszych płyt, teraz używają one nowoczesnego laminatu, parkietu lub płytek (w kuchni i łazience).
Zakres kolorów
Podstawa palety kolorów składa się z odcieni bieli i brązu, co nie jest zaskakujące, ponieważ w ustawieniu używa się dużej liczby drewnianych powierzchni. Wnętrze wykonane jest w stopniach ciemnej czekolady, orzechów, terakoty, sepii, wanilii, brązu, odcieni kawy. Używane są również czarne i szare. Żółte, niebieskie, pruskie niebieskie, królewskie fioletowe, charoite, aw rzadkich przypadkach czerwone, wiśniowe i wino mogą działać jako akcenty.
Funkcje w wyborze mebli
Przy wyborze mebli kładzie się nacisk na funkcjonalność. Estetyka wchodzi w tło. Wnętrze jest postarzane w klasycznych proporcjach: wygodne fotele i miękkie sofy, małe komody, szafki nocne, półki, łóżka i stoliki z cienkimi nogami. Fasady meblowe zazwyczaj mają gładką powierzchnię bez zbędnych ozdób z prostymi uchwytami. Jeśli chodzi o konfigurację, ogólna kątowość dużych obiektów jest wygładzana przez miękkość linii małych elementów. Na przykład kuchnia wykorzystuje prostokątny stół mahoniowy, który uzupełniają krzesła z półokrągłymi siedzeniami i rzeźbionymi oparciami.
Składane meble można stosować w małych lub ciasnych pomieszczeniach, ponieważ komfort w niemieckich wnętrzach jest najważniejszy.
Oświetlenie i oświetlenie
Głównym źródłem światła naturalnego - prostokątne okna są zamknięte tylko zasłonami, nie używającymi tiulu, czyli są w pełni otwarte w ciągu dnia. Centralne oświetlenie reprezentuje bardzo lakoniczny żyrandol sufitowy. Dodatkowo na obwodzie umieszczone są źródła „roboczego” światła: lampy i kinkiety, które zdobią proste lampy sufitowe ze szkła zwykłego lub matowego. Jeśli w pokoju znajduje się podium lub wiszące meble, należy je podkreślić dekoracyjnym światłem.
W niemieckich wnętrzach typowa jest duża liczba małych opraw oświetleniowych, z których każda jest ozdobiona prostą „ramką”. Powinny być one jednak umieszczane tylko w miejscach, gdzie konieczne jest dodatkowe oświetlenie: w kąciku do czytania, przy stole, obok lustra.
Tekstylia, wystrój i akcesoria
Wystrój w stylu niemieckim jest lakoniczny i prosty, podobnie jak cały wystrój. Zaleca się używanie kwiatów i wszystkiego, co z nimi związane: wazonów, garnków, czasem nawet butelek. W sypialni znajduje się bukiet żywych róż lub chryzantem na toaletce. W salonie zawiesza się parę garnków lub umieszcza się wydłużone wazony z suchymi gałązkami. Miniaturowe doniczki z roślinami doniczkowymi są umieszczane w kuchni. Niemiecki wystrój charakteryzuje się rozmieszczeniem grup wazonów, które różnią się kształtem, wielkością i kolorem szkła. Ściany ozdobione są kilkoma obrazami z neutralnymi przedmiotami, kinkietami i zegarami. W tekstyliach przeważają naturalne tkaniny. Meble tapicerowane są wybierane z gęstych materiałów. Jako luksusowy akcent można kupić krzesła z aksamitnymi lub welurowymi siedzeniami. Okna pokryte są grubymi monochromatycznymi zasłonami na podłogę. Na kanapie w salonie lub na łóżku w sypialni można umieścić malowniczą kompozycję dwukolorowych poduszek.
Przykłady wnętrz
Nowoczesny styl niemiecki jest lakoniczny i pod wieloma względami podobny do minimalizmu. Jeśli trudno jest utrzymać w nim wnętrza wszystkich pokoi w mieszkaniu lub domu wiejskim, kierunek można łatwo połączyć z nowoczesnym, art deco, loftem. W każdym pokoju styl niemiecki można otworzyć od strony „nowej”, wybierając różne schematy kolorów i wystrój akcentów. Rozważ przykłady tego, co może być pokojem, jeśli projekt ucieleśnia ten konkretny kierunek.
Kuchnia
Kuchnia w stylu niemieckim z reguły łączy strefę gotowania i restaurację. Jeśli pomieszczenie jest wystarczająco duże, stół jest umieszczony tuż obok zestawu słuchawkowego, dzięki czemu w razie potrzeby można go wykorzystać jako dodatkową powierzchnię do pracy. Nad blatem wiszą projekty żarówek i haków, które przywierają do małych przyborów kuchennych. Aby dodać więcej miejsca do przechowywania, wybierz wygodną szufladę stołową z zamkniętymi półkami. Lekko wystające krawędzie blatu pozwolą Ci wygodnie zjeść obiad za nim, a dolne szuflady nie będą przeszkadzać siedzącym. Zestawy do wyboru z drzewa jasnych odcieni do małych kuchni i ciemnej czekolady - dla dużych. Zestaw mebli w białym kolorze, w którym część szuflad zastąpiona jest wiklinowymi koszami z zadbanymi uchwytami, będzie wyglądał pięknie. W takim pojemniku wygodnie będzie przechowywać żywność, która nie potrzebuje zimna. Podłoga kuchni pokryta jest dużymi płytkami ceramicznymi. Wybierz materiał w kolorze białym lub z powierzchnią, imitujący marmur, drewno. Ściany pokryte są zwykłą tapetą winylową lub pokryte odpornym na wilgoć tynkiem, który został zaprojektowany specjalnie do pomieszczeń „mokrych”. Udekoruj pokój płytami na podstawkach, kompozycją owoców w szklanej misce i bukietem świeżych kwiatów w wazonie.
Pokój dzienny
Salon w stylu niemieckim spełnia wszystkie zasady minimalizmu. Sofa jest szeroka z miękką tapicerką z brązowej skóry. W pobliżu znajduje się stolik kawowy, blat, który w razie potrzeby zwiększa się dzięki składanym „skrzydłom” po bokach. Pod nim na podłodze kładzie się dywan z krótkim stosem czekoladowego odcienia z rzadkimi białymi łatami. W pobliżu ściany naprzeciwko sofy znajduje się wąska szafka wisząca, która pełni rolę telewizora i miejsca do przechowywania. Aby strefa ta nie wyglądała „nago” obok, powiesili parę drewnianych półek, na których umieszczone są książki. Zasłony systemu Windows zasłony dwukolorowe. Jeśli pozwalają na to wymiary pomieszczenia, jedna ze ścian wkłada kominek. Nowoczesne wnętrza pozwalają na korzystanie z przenośnych bioproduktów. Jeśli kominek jest „pełnoprawny”, to jest ozdobiony sztuczną cegłą o jasnych odcieniach (z szarobrązowej palety). Z wystroju pokoju korzystają tylko zegar ścienny, jeden lub dwa obrazy, garnki z roślinami doniczkowymi i okrągły żyrandol. Pamiętaj, aby dodać do każdej strefy parę lamp.
Sypialnia
Sufit w sypialni zdobią szare drewniane belki, które kontrastują z białym tynkiem. Łóżko jest wybrane z drewna lub z metalu z rzadkim kutym wystrojem. Wierzchołek łóżka pokryty jest narzutą w kratkę lub w paski. Do kompozycji dodaj kilka poduszek o identycznym wzorze, ale w różnych kolorach. Okna zasłonięte są grubymi, ciężkimi zasłonami w pastelowych odcieniach. Ściany są wykończone tynkiem lub wklejone jasną tapetą. Strefa akcentu na czele łóżka ozdobiona jest deskami ułożonymi na pokładzie. Dodatkowe dekoracje na tej ścianie nie są potrzebne, jej tekstura bardziej niż kompensuje ich brak. Po obu stronach łóżka postawić hebanowe stoły na wysokich, cienkich nogach. Powierzchnia każdego z nich jest ozdobiona lampą z prostym daszkiem z tkaniny. Lustro, wbrew ogólnie przyjętym standardom, nie zwisa na ścianie, ale wybiera mobilny model na „nodze”. Teksturę ściany akcentu podkreślają sparowane biustonosze. Podłoga pokryta jest delikatnym odcieniem pieczonego mleka z krótką drzemką. Uzupełnij kompozycję wnętrza wazonu podłogowego suchymi gałązkami lub dużą doniczką z rośliną doniczkową.
Korytarz i korytarz
W korytarzu w stylu niemieckim odbierany jest zestaw mebli, w tym szafa, wieszak i ławka do pereobuvaniya. Z materiałów preferowane jest drewno (jasne odcienie do ciasnych pomieszczeń). Podłoga jest pokryta krótką matą drzemkową, która jest wygodna do odkurzania i okresowego mycia. Jedna ze ścian jest ozdobiona prostokątnym lustrem w prostej drewnianej ramie lub w ogóle bez niej, po bokach których zawieszone są kinkiety. Jeśli korytarz jest wystarczająco szeroki, to pod nim umieść szafkę z szufladami do przechowywania drobnych przedmiotów. Fasady mebli są proste, gładkie, bez dodatkowej dekoracji. Jako dekoracja, grupa wazonów o różnych rozmiarach i kształtach, używane są kartonowe pudełka z zawiasowymi pokrywkami.
Łazienka i WC
Do wykończenia łazienki wybierz tradycyjną opcję - duże płytki ceramiczne. Jednak zamiast zwykłych pastelowych odcieni można kupić materiał, którego powierzchnia imituje teksturę drewna. Przycina podłogę, spód ścian i „pudełko” pod wanną. Aby powierzchnie nie scalały się, można wybrać dwa odcienie o małej gradacji w tym samym kolorze. Górna część ściany jest przycięta prostą, białą płytką. Meble reprezentowane przez wąską szafkę i szafkę pod zlewem, podniesione w kolorze białym lub szarym. Takie rozwiązanie projektowe wizualnie rozszerzy przestrzeń. Nad zlewem wiszą kwadratowe lustro bez obrzeża, które zdobią kinkiety w szklanych kloszach. Skromny wystrój tego pokoju reprezentuje jedynie wydłużony wazon z kompozycją świeżych kwiatów, który jest umieszczony na szafce. Podłoga jest pokryta prostą białą lub szarą matą. Przy okazji, muszle klozetowe w połączonych łazienkach zalecają stosowanie zawieszone. Od reszty pomieszczenia oddzielone są ruchomą przegrodą z matowego szkła bez wzoru.
Wniosek
W stylu niemieckim zwykłych ludzi pociąga naturalność i prostota, która czasem graniczy z prymitywnością. Projektanci z przyjemnością przyjmują projekt takich wnętrz, ponieważ są wszechstronne i łatwo dostosowują się zarówno do przestronnych pomieszczeń, jak i do zamkniętych przestrzeni. Niemiecki styl nie jest dla każdego. Jeśli człowiek jest przyzwyczajony do otaczania się wieloma „niezbędnymi” (i niezbyt) rzeczami, to ten kierunek należy natychmiast odrzucić. Design w stylu niemieckim jest dość drogi. Chociaż meble są używane co najmniej, nacisk zostanie położony na jakość i naturalne materiały. Warto również wziąć pod uwagę, że będziesz musiał nauczyć się podstaw florystyki i kwiaciarstwa, ponieważ żywe rośliny są uważane za ważną część wnętrza każdego pokoju bez wyjątku.
Zostaw Swój Komentarz