Obuvnitsa zrób to sam: rysunki i schematy montażowe

Obuwie zajmuje większą objętość niż ubrania. Z tego powodu nie jest łatwo znaleźć żądany kąt w pokoju. Często brakuje miejsca, a część akcesoriów jest przenoszona na korytarz lub szafę. Buty różnych ludzi są zazwyczaj mieszane. Jeśli taki chaos stale się pogarsza, konieczne jest poszukiwanie nowych rozwiązań. Nie ma szerokiej gamy butów, ale dzięki pomysłom projektowym pojawiają się coraz bardziej przestronne i ergonomiczne modele. Jeśli nie ma idealnego wariantu w sprzedaży lub istnieje chęć uratowania, przydatne będą podstawowe umiejętności robótek ręcznych. Bez dużych kosztów czasowych możesz stworzyć użyteczne i wysokiej jakości meble. Ponadto szewc wykonany samodzielnie jest okazją do wypróbowania własnych pomysłów i fantazji w dziedzinie projektowania wnętrz. Produkt może przetrwać wiele lat.

Rodzaje butów

Z założenia są otwarte i zamknięte. Szerokość mebli do obuwia wynosi zazwyczaj 30-150 cm, wysokość - 50-200 cm, głębokość - 20-60 cm, konstrukcje o wysokości do 70-80 cm są niskie, a ich liczba przekracza 130 - wysokości. Półki osiadające w wielu miejscach. Mogą być częścią sklepu lub specjalnych szafek - zaprojektowanych, aby pomieścić buty. Przy wystarczającej ilości wolnego miejsca możesz myśleć o implementacji oryginalnych metod przechowywania. Jedna z opcji na takie przechowywanie - stare pudełka w różnych kolorach. Są przymocowane do ściany w niewielkiej odległości od siebie. Piękne zabytkowe skrzynie są również ciekawym miejscem do umieszczenia. Zarówno projektant, jak i autentyczny są równie dobrzy. Należy również zwrócić uwagę na moduły ze specjalnymi nawiasami - oszczędność miejsca w tym przypadku jest maksymalna.

Najczęstsze opcje to:

  • szafki;
  • stojaki;
  • szczupłe buty;
  • kciuki;
  • galoshnits;
  • stojaki dla szewców.

Szafa

To wielofunkcyjne meble, czasami połączone ze ścianą z wieszakami, stolikami bocznymi, podporami i innymi akcesoriami do ubrań. Jest to wygodne rozwiązanie, jak zrobi to wiele różnych opcji. Szafy na buty będą odpowiednie w modułowych zestawach mebli. Wąski zestaw luster, na przykład, wizualnie powiększa korytarz. Konstrukcja jest również chowana, co pozwala na mniej ruchów. Typową opcję można uznać za wysoką „wizytówkę” z 2 sekcjami. Jeśli mówimy o szafie, to może być niższa część wysuwana. Priorytetem przy wyborze mebli do przechowywania butów powinna być przestronność i wygoda. Dlatego opcje o małej wysokości półek i maksymalnej wysokości są najbardziej praktyczne. W szafie na buty można zmieścić do 15 półek, z których każda - ponad 10 par.


Regały

Długie, dobrze rozmieszczone półki pasują do dużej liczby akcesoriów. Ta metoda lokowania sprawdziła się w małych butikach i dużych centrach handlowych. Stosowane są tam również konstrukcje dwustronne. W domu, aby zaoszczędzić miejsce, możesz wyposażyć półki ścienne. Mają dobrą ergonomię i wysokie półokrągłe opcje. Półki występują w nieregularnych kształtach: zamiast prostych płaskich powierzchni można zobaczyć trójkątne, okrągłe, w kształcie rombu itp. Podczas składania konstrukcji własnymi rękami łatwiej jest wykonać kwadratowe komórki - buty można złożyć tak mocno, jak to możliwe. Regały - równie dobre rozwiązanie dla korytarzy, jak i prywatnych pomieszczeń i garderób. Wadami tych projektów są trudności w sortowaniu przedmiotów i utrzymaniu porządku.


Smukły format

Ten model charakteryzuje się małą głębokością. W wąskim kwadratowym korytarzu jest najlepszym rozwiązaniem. Charakterystyczną cechą slim-obuvnitsy są składane drzwi. Kąt otwarcia powinien wynosić 30-90 stopni. Wygoda zależy od kąta: im jest mniejszy, tym trudniej jest uzyskać buty. Jednak kątowe położenie samego buta nie wymaga dużej głębokości mebli. Aby wykorzystać tę konstrukcję z korzyścią, zwykle trwa 30 centymetrów. Tylko cienkie i czyste buty powinny być umieszczone w cienkim pudełku po butach. Ten środek jest obowiązkowy, ponieważ możliwe jest powstawanie nieprzyjemnego zapachu i zanieczyszczenia innych rzeczy. W produkcji schowek slim używają głównie płyt wiórowych i akcesoriów specjalnych. Ta wersja pudełka na buty jest zazwyczaj wykonywana jako zewnętrzna, ale stosowana jest również metoda ścienna. Jedną z głównych wad takich mebli jest brak miejsca, w którym można umieścić przedmioty do pielęgnacji obuwia.


Obuvnitsa-krawężnik

Może być wykonana w wersji kombinowanej z kilkoma sekcjami do przechowywania butów. Dzięki temu można łączyć otwarte półki i zamknięte sekcje, a nawet ułożyć buty pod kątem. Pożądane jest przeznaczenie niewielkiego przedziału na produkty do pielęgnacji obuwia: łyżki do butów, kremy itp. Należy pamiętać, że duża liczba par w szafce nie będzie pasować, a zatem do tej opcji wykorzystania przestrzeni potrzebne są alternatywy. Oszczędność miejsca uzyskuje się dzięki otwartości konstrukcji. Kilka szerokich półek (na przykład 2-3) może pomieścić znacznie więcej na sobie niż zamknięty mebel. Co więcej, buty będą stale dostępne, łatwiej będzie je zabrać, przygotować, zorganizować. Jeśli pozostałe miejsca są więcej niż wystarczające, możesz użyć zamkniętej szafki. Powinien być ozdobiony dekoracyjnym kolorem i różnymi elementami.


Galoshnitsa

Są otwarte i zamknięte. Główną zaletą pierwszego typu jest wentylacja: buty są dobrze wentylowane i szybko schną. Jego główną wadą jest duża ilość gromadzącego się kurzu: czyszczenie będzie częste i trudne. Zamknięte są w postaci szafek i szafek. Mogą być obecne otwory wentylacyjne (zwykle na tylnej ścianie). Takie opcje są zazwyczaj wybierane. Wewnętrzna powierzchnia jest wykonana, w tym z materiału odpornego na wilgoć, co pozwala na umieszczenie w niej suchych butów. Niektóre galoshnits wyposażają suszenie światłem ultrafioletowym, aby zniszczyć mikroby, które niekorzystnie wpływają na zapach produktów. Aby utrzymać buty w pożądanym kształcie, lepiej wybrać galoszki z regulowanymi półkami. Wąska wersja mebli idealnie wpasuje się w wnętrze bliskiego korytarza.


Obuvnitsa rack

W stojakach buty można montować pionowo, przywiązując do specjalnych języków. Inne opcje to powierzchnie kratowe. Niektóre pionowe meble do butów przypominają duże szerokie półki. Ogromna większość szaf jest otwarta - korzystanie z nich jest znacznie wygodniejsze. Opcje prywatne są uzasadnione, jeśli są wąskie i wysokie. Regały - wysoka konstrukcja, czasem od podłogi do sufitu. Przeznaczone są do organizowania przechowywania dużych ilości butów. Stojak na buty również może się obracać. Mimo dużych rozmiarów ten element wnętrza ma kilka wad. Po pierwsze, projekt jest niestabilny. Po drugie, ma duże wymiary i będzie zbędny w małych korytarzach. Kolejnym wartym odnotowania jest trudność w czyszczeniu górnych poziomów. Kurz jest trudniejszy do przetarcia, więc może gromadzić się przez długi czas.


Główne typy butów instalacyjnych

Typ szafy to modele wolnostojące. Ich kluczową zaletą jest mobilność. Obuvnitsy mogą być przenoszone między różnymi miejscami i pokojami, kiedy jest taka potrzeba. Jeśli takie konstrukcje domu są zasadniczo nieobecne, w końcu spowoduje to wielką niedogodność. Wbudowana wersja jest podzielona na kilka podgatunków. Główne z nich to: konstrukcje, wbudowane w inne meble i umieszczone w niszy na ścianie. Drugi typ instalacji oszczędza miejsce. Odpowiednie modele są wykonywane głównie na zamówienie. Wbudowane podstawki pod buty ukrywają pewne wady: nieprawidłowości, niewykorzystane przedmioty. Obrotowy typ instalacji polega na lokalizacji przedziałów wokół obwodu obracającego się bębna. Jest to bardzo praktyczna opcja, która znalazła swoich wielbicieli. Z wyjątkiem darmowych wzorów, jest często używany w szafach, mających różne konfiguracje i rozmiary.


Materiały produkcyjne

Aplikacja znalazła najpopularniejsze materiały:

  • drzewo;
  • plastik;
  • metal;
  • Płyta pilśniowa;
  • szkło

Popyt i wyroby tkane. Jeśli chodzi o drzewo, pasuje do miłośników klasycznego wnętrza. Produkty z drewna należy traktować środkami ochronnymi, aby wilgoć ich nie zepsuła i nie powodowała powstawania grzybów. Plastikowe uchwyty na buty są niedrogie, lekkie, odporne na wpływy zewnętrzne. Produkty te mają jednak gorszy wygląd niż dobrze obrobione drewno. Opcje metalowe są wykonywane w otwartej konfiguracji. Są trwałe, ale nie są praktyczne. DSP jest wygodnym materiałem do przetwarzania, który pozwala tworzyć produkty różnych typów i celów. Przy odpowiednim leczeniu i pielęgnacji wygląda bardzo dobrze. Szklane uchwyty na buty reprezentują odporne na uderzenia otwarte konstrukcje, a także modele zamknięte, w których szkło odgrywa rolę elewacji. Wiklinowe meble na buty podkreślają wnętrze, wykonane w ten sam sposób. Ma również naturalną wentylację.

Mistrzowska klasa krok po kroku w produkcji obuwia

Produkcja odbywa się w kilku etapach:

  1. Wybór i zakup materiałów, narzędzi.
  2. Tworzenie schematu części i ich produkcji.
  3. Kromkovanie.
  4. Montaż szewca i montaż akcesoriów.

Pierwsza rzecz wybrana materiał. Konieczne jest, aby przejść od jego siły, a także łatwość obsługi. Zazwyczaj wymagane jest połączenie kilku rodzajów materiałów na elewację, ramę i tył szuflady. Jeśli chodzi o zestaw narzędzi, kilka opcji będzie działać dla kilku zadań naraz, więc należy wcześniej zdecydować, który z nich jest lepszy. Po przygotowaniu narzędzi kolej na stworzenie rysunku. Posiadanie kompletnego zestawu gotowych części ułatwia zadanie do minimum. Ale z reguły konieczne jest niezależne określenie rozmiaru i proporcji. Po tym wszystkie elementy są wycinane i zaczyna się ich obrzeże. Obróbkę papieru można wykonać niezależnie. Sam montaż jest stosunkowo prostym procesem. Do instalacji skrzynki zaleca się używanie mini-poprawek. Na końcu zainstalowane są elementy wewnętrzne i okucia.

Niezbędne narzędzia i materiały

Preferowane jest podawanie materiałów z drewna. W związku z tym, w trakcie prac nad tworzeniem płatka szewskiego, będziesz potrzebował wiertła do potwierdzeń, kawałków do śrub i potwierdzeń, kwadratu, taśmy mierniczej, śrubokręta, śrubokręta i szydła. Odpowiednimi materiałami są drewno iglaste i sklejka / płyta wiórowa / MDF / MDF. Porowate drewno iglaste pochłania nadmiar wilgoci. Jeśli buty zostaną dobrze wysuszone przed umieszczeniem w szafce, płyta wiórowa klas E0, E1, E2 lub MDF również będzie pasować do roli materiału. Sklejka - jeden z najbardziej niezawodnych materiałów do produkcji konstrukcji meblowych, ale jednocześnie - wymagający dodatkowej obróbki. Płyta MDF jest również trwała, a jej struktura ułatwia wiercenie i montaż. Ale jeśli zrobisz meble całkowicie z niego, waga będzie zbyt duża, a cena też będzie. Z tego powodu kadłub jest montowany z płyty wiórowej, a z MDF dopuszczalne jest montowanie tylko elewacji.

Jeśli zamiast materiałów naturalnych wybrano tworzywo sztuczne - należy zapewnić dodatkowe otwory!

Szczegóły rysunku i detalu

Najpierw określa się wymiary mebli. Na rysunku należy umieścić wysokość, szerokość i głębokość produktu. Powinien również pokazywać liczbę sekcji, ich rozmiar i lokalizację, biorąc pod uwagę grubość części z płyty wiórowej. Zgodnie ze szkicem będziesz musiał stworzyć mapę cięcia, w której wszystkie elementy będą widoczne w wymaganych rozmiarach. Wśród części do montażu szafy znajdują się 16-mm części z płyty wiórowej dla dachu i dołu. Stojak wewnętrzny i ściany boczne wykonane są z płyty wiórowej o tej samej grubości (potrzebne są tylko 3 sztuki) i pokrywają się z poprzednimi arkuszami. Wewnętrzne poziome półki są tworzone z 2 części: ich grubość i szerokość powinny mieć takie samo znaczenie jak w powyższych przypadkach (16 mm i 250 mm). Do elewacji potrzebne są jeszcze cztery kawałki płyty wiórowej 16 mm. Nadal potrzebne są wewnętrzne przegrody w 3 różnych rozmiarach (4 sztuki dla wszystkich wymiarów). W takim przypadku wymagana jest grubość płyty wiórowej 10 mm. Tylna ściana wykonana jest z jednego arkusza o grubości 3 mm.

Szczegóły rozpylania

W domu z dostępną krawędzią papieru. Do plastiku potrzebna jest maszyna i specjalny klej. Te ostatnie będą musiały być ogrzewane do wysokich temperatur, aby zapewnić dobrą przyczepność między krawędzią a częścią. Widoczne elementy należy przyciąć grubą krawędzią PCV (około 2 mm). Musisz więc zneutralizować dach, fasady, ściany boczne i dno. Wewnątrz pudełka na buty znajdą się partycje i różne części. Muszą także przykleić krawędź PVC. Jednak w tym przypadku grubość okładziny powinna być 4 razy mniejsza (0,5 mm). Jeśli zdecydowano się wysłać szczegóły do ​​mistrzów w celu odpowiedniego przetworzenia, trzeba będzie również przenieść szczegóły z dokładnymi instrukcjami na temat podszewki. Do pudełka na buty dostarczane są następujące elementy: łożyska oporowe (6 szt.), Uchwyty (4 szt.), 4 zestawy galoshnits. Potrzebne są plastikowe kanapki na boki w ilości 2 sztuk 192 × 287 × 85 × 16 mm dla każdego zestawu.

Montaż szewca i montaż akcesoriów

Początkowo obramowanie. Obejmuje dach, spód i dwie strony. Możesz odebrać pudełko na potwierdzenie. Jednak wtedy odcinki będą widoczne, dlatego alternatywnie dopuszcza się stosowanie metalowych narożników meblowych. Niektórzy zalecają używanie minifiksów do tego celu; musisz wiedzieć, jak zainstalować ekscentryczny krawat. Po zamontowaniu pudełka należy zainstalować elementy wewnętrzne. Łatwiej jest przymocować je do dołu i po bokach za pomocą elementów potwierdzających, a pomiędzy nimi a dachem - narożników. Montaż ramy kończy się montażem tylnej powierzchni. Instalując go pod ręką, musisz mieć kształt geometryczny o takich samych przekątnych. Następnie kolej na przednią część i akcesoria. Do jak najdokładniejszego montażu elewacji zastosowano taśmę dwustronną. Po wklejeniu krawędzi do każdej strony elewacji zostaną dodane 2 mm. Następnie, po zainstalowaniu przedniej strony ze wszystkimi szczelinami, montowane są okucia. Pierwsze uchwyty (po zaznaczeniu otworów), a następnie łożyska oporowe.

Cechy montażu półek i przechowywania obuwia

Zasady montażu nie różnią się znacznie od innych przypadków, ale w przypadku butów konieczne jest zapewnienie optymalnych rozmiarów przekroju. Jeśli półki są wykonane, to w żadnym wypadku nie będzie możliwe ich zapełnienie do góry. A jeśli moduły są zaplanowane kwadratowo - pożądane jest, aby duże buty pasowały tam przynajmniej na trzech poziomach. Od krawędzi powierzchni do butów po obu stronach powinna pozostać w sumie 10 cm, aby nic nie spadło. Reszta procesu projektowania nie różni się od innych sytuacji. Powinien być przeprowadzany w dobrze oświetlonym pomieszczeniu. Najpierw potrzebny jest rysunek, a następnie wiercone są w nim otwory na łączniki. Następnie metalowe rogi są naprawione. Zaleca się wykonanie szuflad bez zwykłych szuflad i ze specjalnymi składanymi drzwiami (w górę, w dół, z boku). W związku z tym prowadnice rysunkowe będą różne. Wszystkie szafki / półki muszą być w stanie wytrzymać dużą ilość obuwia.


Obuvnitsa z rur polipropylenowych

Rury z tego materiału to:

  1. Wąskie (w tym hydrauliczne);
  2. Szeroki (ponad 20 cm średnicy).

Materiał ten służy do tworzenia różnych oryginalnych przedmiotów - krzeseł, stołów, półek itp. Obuvnitsy wykonany z obu rodzajów rur. W przypadku wąskiego materiału będzie cokole otwartego widoku konfiguracji kwadratowej lub poziomej. Nie ma specjalnego punktu w tworzeniu takiego produktu, ponieważ czas i wysiłek zostaną dużo wydane, a praktyczna wygoda będzie niewielka. Wszystko jest inne z szerokimi rurami (od 20-25 cm średnicy). W każdym z nich pasuje co najmniej kilka par. Przygotowanie materiału również nie jest trudne, ponieważ wystarczy przeciąć rury do żądanej długości. Jeśli ich wygląd jest wadliwy lub zbyt różny, puste miejsce musi zostać pomalowane. Umieść rurę na kilka sposobów - piramidę, te same rzędy i w kształcie ciętego diamentu. W roli przywiązania za pomocą specjalnych lin lub kleju.

O suszarkach i suszących butach

Suszarka do butów to małe urządzenie do umieszczenia w wewnętrznej części buta. Przeznaczony jest nie tylko do przygotowania mokrych butów do użytku, ale także do eliminacji bakterii, które mogą wywoływać choroby grzybowe. Do tego celu służą również suszarki ultrafioletowe. Pracują na elektryczności, podłączonej do sieci przewodem. Temperatura ogrzewania osiąga 60 ° C, aw niektórych modyfikacjach - 90 ° C. Wskaźnik wydajności w powyższych sytuacjach będzie wynosił 5-12 watów. W przeszłości suszarki były prawie wyłącznie metalowe, ale obecnie są wykonane z ceramiki lub ukryte w plastikowej skorupie. Buty do suszenia można wytwarzać innymi metodami. Wystarczy wyposażyć wentylację, aby nie zamykać całkowicie drzwi, aby wybrać meble z otworami „oddychającymi”. Следует также избегать размещения непросушенных ботинок рядом с сухими.

Чтобы защитить конкретную обувь от вредного воздействия влаги извне, можно воспользоваться водоотталкивающими составами!

Wniosek

Обувь часто размещается в случайном порядке и неподходящих для этого местах. Wybierając i przygotowując buty, bałagan jest szczególnie niewygodny: czasami trudno jest znaleźć drugi but, czasami cała para jest tracona. Dodatkowy mebel, jeśli całkowicie nie rozwiąże problemu, to przynajmniej pozwoli uwolnić niektóre miejsca. Rynek sprzedaje różne modele pudełek po butach, począwszy od szafek i słupków po regały i półki z uchwytami na buty lub bez nich. Możesz zrobić meble samodzielnie. Rury z polipropylenu - oryginalna i praktyczna opcja, która pozwala na tworzenie szewców o różnych rozmiarach i kształtach. Ale można iść w bardziej tradycyjny sposób: kupić drewno lub przetworzone arkusze, stworzyć szkic stoiska płatków, wyciąć wszystkie elementy i po ich przygotowaniu, złożyć pudełko wraz z akcesoriami.

Zostaw Swój Komentarz