Jak samodzielnie wykonać utwór z betonu

Szlaki ogrodowe są integralną częścią nowoczesnego krajobrazu. Powinny być mocne, piękne, dobrze wpasować się w otoczenie, ogólny „obraz” podwórka. Ścieżki w kraju z betonem są optymalne pod każdym względem, są stosunkowo łatwe do wykonania własnymi rękami, aby nadać misterny kształt, ozdobić.

Zalety i wady

Jak każda inna nawierzchnia, betonowe drogi mają wiele zalet:

• wytrzymałość, niezawodność, trwałość - powierzchnia pozostaje przez dziesiątki lat;
• Łatwo jest nadać powierzchniom niemal dowolną konfigurację;
• rozsądna cena - cement, piasek, woda, z której składa się powłoka, kosztują bardzo mało;
• łatwość instalacji - łatwe tworzenie własnymi rękami, bez specjalnych umiejętności;
• wysoka odporność na uszkodzenia mechaniczne, odporność na zużycie, nawet przy aktywnym użyciu;
• materiał nie traci swoich właściwości, nawet gdy jest narażony na trudne warunki atmosferyczne - deszcz, wiatr, mróz, upał, śnieg;
• możliwość wejścia na ścieżkę nawet w najtrudniejszym terenie, projektowaniu ogrodu.

Ale są też wady:

• z powodu sezonowej mobilności gleby ślady często pękają;
• powierzchnia betonu jest strukturą kapitałową, trudno jest zmienić jej położenie;
• jeśli zostanie wykonane niepoprawnie, utwór zepsuje wygląd fabuły.

Co należy wziąć pod uwagę podczas projektowania

Organizując ścieżki w kraju, należy wziąć pod uwagę:

• w zależności od przeznaczenia, szerokość torów zaleca się przeznaczyć 150-210 cm na główne, 80-110 cm na ozdobne, chodzące, znajdujące się między łóżkami - 40–70 cm. Płótno tego ostatniego może być przerywane;
• główne drogi łączą główne „punkty” terenu - dom, bramę, garaż, wannę, basen itp., dlatego pożądane jest, aby je wyprostować;
• pożądane jest wyposażenie ścieżek, zwłaszcza znajdujących się w pobliżu domu, w systemy odwadniające;
• wszystkie ścieżki są zbudowane z tekstury - pozwoli to bezpiecznie poruszać się po nich nawet w deszczu i lodzie.

Podczas opracowywania projektu konieczne jest przedstawienie wykresu terenu w skali, wskazanie miejsca, w którym znajduje się dom, głównych budynków gospodarczych, ogrodu, ogrodu warzywnego, basenu, dużych klombów itp. Dom i inne strefy są połączone liniami prostymi, ale nawet ścieżki są wykonywane wzdłuż łóżek, inne są gładko wygięte .

Gdy strona ma nachylenie, proces tworzenia ścieżek jest nieco bardziej skomplikowany. Jeśli kąt nachylenia nie przekracza 10-20 stopni, powierzchnia jest łatwa do wyrównania. Przy większym odchyleniu od dróg lepiej jest odmówić - ich obecność jest traumatyczna, ponieważ na gładkim miejscu (w przeciwieństwie do trawnika) łatwo jest ześlizgnąć się w deszczu, w lodzie. W tym drugim przypadku ścieżki są tworzone na kilku poziomach, łącząc się krokami.

Rodzaje betonowych torów

Istnieją trzy główne rodzaje dróg betonowych:

• monolityczne - ciągłe, brzydkie lub teksturowane, instalowane za pomocą szalunku;
• formowane - wytwarzane przy użyciu form, do których wlewany jest roztwór;
• z płytek betonowych - formy, sposoby układania są stosowane różne, składowane lub wykonywane samodzielnie.

Podczas wykonywania prac instalacyjnych należy pamiętać, że przy produkcji sztywnej podstawy należy koniecznie wykonać pościel z grubego piasku lub żwiru. Warstwa ta jest w stanie uratować strukturę przed deformacją, pękaniem podczas sezonowego pęcznienia zamarzniętej gleby. Im częściej używany jest tor, tym grubszy jest drenaż.

Aby zapewnić naturalny drenaż, ścieżka jest wykonana z jednostronnym zboczem lub wybrzuszeniem centralnym. Tam, gdzie po deszczu tworzą się kałuże, droga jest instalowana nad ziemią. W tym miejscu należy wykonać wyższą pościel, używając pokruszonego kamienia, wyposażyć powierzchnię w system odwadniający.

Jak obliczyć ilość betonu

Aby określić przybliżoną ilość materiałów, czyli cementu i piasku, musisz wiedzieć, co jest na ziemi. Kiedy ziemia jest gliniana, ciężka, betonowa warstwa ma nie więcej niż pięć do siedmiu cm. Jeśli gleba jest luźna - gliniasta, piaszczysta, a ciężar jest przesuwany wzdłuż ścieżek, grubość powłoki wynosi 9-12 cm. Na bagnistej powierzchni wylewa się żwir sześć cm

Przybliżone obliczenie niewielkiej części toru, o średnicy 10 metrów, z warstwą leżącą poniżej 12 cm, wygląda tak:

• piasek - szerokość ścieżki jest mnożona przez długość, grubość. Jeden metr sześcienny piasku to około 2400 kg. Odpowiednio, o grubości 0,1 metra - 240 kg;
• proporcje zaprawy cementowej - zaleca się wziąć jedną część cementu, cztery części piasku na jedną część wody. Jeden metr sześciennego betonu zmieszanego z piaskiem waży 2800 kg, dla warstwy 10 cm, czyli 0,1 metra sześciennego - 280 kg. Cement w tym przypadku stanowi jedną piątą całkowitego składu - 56 kg, pozostałe 224 kg to woda i piasek.

Aby obliczyć ilość cementu dla ścieżek o grubości 6 lub 8 cm, uzyskaną masę mnoży się przez 0,6 lub 0,8.

Sposoby dekoracji

Aby ścieżka była piękna, używany jest inny wystrój. Powierzchnia jest gładka lub teksturowana, jednolita lub kolorowa.

Istnieje kilka opcji dekorowania:

• stemplowanie;
• ręczne barwienie;
• użycie szablonów, formularzy.

Najprostszym sposobem jest imitacja kafelków. Aby to zrobić, weź metalowy pręt, z którego są rysowane dowolne linie, szerokość od pięciu do siedmiu mm, imitując płytki. W innych przykładach wykonania zastosowanie znaczków jest dopuszczalne.

Jeśli chcesz dodać krajobraz jasnych kolorów, ślady są malowane w dowolnym schemacie kolorów. W tym celu nałóż farbę akrylową na zamrożony beton. Czasami barwniki są dodawane bezpośrednio do rozwiązania - pozwala to wykonywać masowe malowanie.

Bardzo oryginalny kształt dróg będzie najlepszą dekoracją. Jeśli jest wystarczająco dużo miejsca w ogrodzie, tworzą labirynty ścieżek, wiele widelców i stopni. Wzdłuż torów często sadzone są „krawężniki na żywo”, mixborders. Rzędy kolorowych szklanych lub plastikowych butelek, kopiec „świecących” kamieni łatwo staną się ramą „ścieżek dla pieszych”.

Kolorowanie

Beton malowany jest kwasowymi, akrylowymi związkami, lakierami poliuretanowymi. Zaleca się stosowanie specjalnych farb, które wnikają głęboko w powierzchnię. W ich składzie oprócz Kohlera znajduje się polichlorek winylu, żywice epoksydowe, lateks. Wysokiej jakości powłoka nie traci koloru przez kilka lat. Farba powinna być odporna na ścieranie, poparzenia słoneczne, pękanie, ale oddychająca.

Zastosowanie farby wymaga:

• żelazna szczotka;
• szpatułka;
• pędzel, wałek lub spray;
• pojemniki na barwnik;
• sam barwnik;
• podkład, szpachlówka do betonu.

Gładka powierzchnia jest po prostu przetarta, odtłuszczona, składa się z pojedynczych płytek - oczyszczonych z rosnącej trawy. Dopuszcza się malowanie po co najmniej miesiącu od wylania betonu, w temperaturze powyżej + 10 stopni. Ponadto, z różnicą 12-15 godzin, nakładane są warstwy farby. Zaleca się malowanie teksturowanej powierzchni za pomocą pędzla, nawet - za pomocą wałka, za pomocą pistoletu do aerografu - dowolnego.

Korzystanie z formularzy, szablonów

Szablony, frezy do płytek są zwykle wykonane z tworzywa sztucznego - im grubszy, tym bardziej trwały produkt. Opcje silikonowe są mniej popularne, wykonane samodzielnie są wykonane z drewna. Formularze mają dno, szablony są pozbawione. Przy stosowaniu tych przedmiotów stosuje się dodatkowo kompozycje smarujące, aby zapobiec przywieraniu gotowych płytek. Jeśli chcesz urozmaicić projekt powłoki, weź elementy o różnych konfiguracjach. Wielu producentów produkuje szablony z kilkoma różnymi komórkami.

Skład płytek jest często dodawany do porcelany, wielobarwnych kamyków, plastyfikatorów itp. Okrągłe szablony są łatwe do wykonania z cięcia na 8-12 cm kawałki metalowej rury, kwadratowe, wielokątne - ze sklejki, prętów, metalu. Czasami formy są odlewane z silikonu - w tym celu pobierana jest odpowiednia próbka, umieszczana w wiadrze lub szalunku, wstępnie nasmarowana smarem, a przestrzeń między nimi jest wypełniona silikonem z rurki.

Specjalnie wykonane płytki wiernie imitują kamień, cegłę, powierzchnię drewnianą. Od małych kafelków rozkładana mozaika.

Tłoczenie

Najciekawszym sposobem dekorowania jest wybity beton. Jest to betonowy samolot, który jest wytłoczony za pomocą znaczków (zakupionych lub wykonanych samodzielnie).

Rysunek zazwyczaj imituje:

• dachówka;
• skóra lamparta;
• cegła;
• kółka na wodzie;
• sztuka rockowa;
• ślady dłoni, stóp;
• ślady zwierząt i ptaków.

Przed rozpoczęciem wykonywania stempli beton musi uzyskać wystarczającą plastyczność.

Instrukcje krok po kroku, jak wykonać konkretne ścieżki

Aby stworzyć piękne drogi na swojej stronie, musisz wykonać projekt, odebrać narzędzia i materiały. Baza wymaga starannego przygotowania, wyrównania. Musisz także wstępnie zainstalować szalunek, wzmocnić powierzchnię, a następnie rozpocząć proces wylewania drogi, jej dekoracji.

Do tworzenia wysokiej jakości zaprawy betonowej zaleca się stosowanie cementu marki M500.

Wymagane materiały, narzędzia

Poniższe materiały służą do tworzenia dróg ogrodowych:

• beton;
• asfalt;
• piasek;
• kamień naturalny;
• płyty chodnikowe;
• cegła;
• żwir;
• kostka brukowa;
• „świecące” kamienie;
• pozostałości materiałów budowlanych - szkło butelkowe, połamane płytki ceramiczne, kawałki cegły itp.

Z narzędzi będziesz potrzebował:

• łopata;
• poziom budynku;
• drewniane kołki;
• mikser (konstrukcja);
• drewniane kołki (do znakowania);
• rękawiczki;
• wiadra (na wodę, roztwór);
• samochód (do transportu materiałów);
• polietylen;
• barwniki (aby zabarwić drogę);
• deski (do produkcji szalunków).

Aby zwiększyć żywotność ścieżki, geofabrykat jest często używany zamiast folii polietylenowej. Wzmocnione geowłókniny zmniejszają prawdopodobieństwo deformacji powłoki przy dużych obciążeniach, ponieważ równomiernie rozprowadzają te ostatnie.

Jak oznaczyć utwór

Po opracowaniu szczegółowego planu, gdzie tory mają być zlokalizowane, murawa jest cięta łopatą bagnetową. Zgodnie z tym oznaczeniem wlewają trochę piasku, żużla, wapna itp., Warstwę darni usuwa się, odkłada. Dalsze kopanie rowów - ich głębokość zależy od rodzaju gleby w okolicy. Zaleca się wykonywanie prac w suchej, ciepłej pogodzie.

Przygotowanie fundacji

Powłoka składa się z około 10-15 cm piasku lub pokruszonego kamienia, 7-10 cm betonu. Pożądane jest, aby wystawał ponad trzy do czterech cm nad powierzchnią, ponieważ głębokość wykopu wynosi 15–20 cm. W przypadku drenażu trzeba będzie głębiej kopać - do 22–35 cm. .

Gleba pozostała po wykopaniu wykopu jest wykorzystywana do podściółki w obszarach nizinnych terenu, nierównościach, dołach.

Montaż szalunków, krawężników i połączeń termicznych

Betonowanie rozpoczyna się od utworzenia deskowania z desek. Są one montowane na krawędzi wykopu za pomocą kołków na górze - z nadprożami ułożonymi w poprzek. Takie szalunki nie rozprzestrzeniają się spontanicznie. Aby uniknąć odprysków i pęknięć w przyszłości, jest on podzielony na złącza dylatacyjne, sekcje, przy użyciu warstwy metalowej. Te ostatnie muszą być wstępnie nasmarowane w celu swobodnego usunięcia z betonowego roztworu. Odległość między szwami nie powinna przekraczać pięciu do sześciu metrów. Dno szalunku jest pokryte warstwą hydroizolacyjną z folii polietylenowej - ta technika zapobiega wchłanianiu wody z gleby przez beton w celu zwiększenia odporności na zimno, wydłużając żywotność powłoki. Do krawędzi drogi nie zawaliły się z obu stron krawężniki montowane z betonu, cegieł, plastikowych części, taśmy krawężnikowej.

Aby stworzyć szalunek, można użyć blachy, kawałków łupków, sklejki.

Wzmocnienie

Wzmocnienie pomaga zrekompensować obciążenie betonu, które nieuchronnie powstaje podczas pracy konstrukcji, pozwala na zmniejszenie warstwy betonu. Armatura jest umieszczona w środku struktury, reprezentując mocujących podstawy. Wzmocnienie, marka użytego cementu, wymiary sekcji bezpośrednio wpływają na trwałość płyt. Im mniejszy, tym mniejsze ryzyko pękania pod obciążeniami mechanicznymi, sezonowe zmiany w glebie.

Użycie zbrojenia ułożonego jedną warstwą nie gwarantuje, że żadne pęknięcia nie pojawią się w ogóle, ale prawdopodobieństwo takiego wyniku jest znacznie ograniczone.

Wylewanie betonu

Konstrukcja ścieżki rozpoczyna się od wymieszania roztworu betonowego - cement łączy się z wodą i piaskiem, dostosowanym do konsystencji gęstej śmietany. Duża ilość mieszanki jest tworzona za pomocą betoniarki, mieszarki budowlanej i perforatora ze specjalnymi dyszami. Pożądane jest dodanie do roztworu odrobiny gruzu, kompozycji hydrofobowych - zwiększy to wytrzymałość powłoki.
Następnie wylewa się szalunek - roztwór układa się za pomocą szpatułki, jakby przekłuwał mieszankę. Aby lekko skondensować powierzchnię, na zbrojeniu, deskowaniu, zaczepie, wypoziomuj wąską deskę lub gładką patyczkę. Gotowy samolot pokryty jest folią, aby nie zmoczył się od deszczu, nie wysychał na słońcu. Gdy jest za gorąco, beton jest nawadniany wodą. Dekorowanie odbywa się w ciągu jednego dnia - kładzie się rysunki, układa kamień, płytki itp. W przypadku chodzenia ścieżka jest odpowiednia w ciągu trzech dni, szalunek jest usuwany w ciągu pięciu dni.

Aby ścieżka pięknie się świeciła, została ozdobiona specjalnymi impregnatami i polerowana.

Wskazówki dotyczące pielęgnacji

Po długiej zimie, długiej nieobecności właścicieli w kraju, betonowe ścieżki często wymagają czyszczenia, naprawy i renowacji. Na powierzchni, wzdłuż krawędzi, pęknięć, rowków, wiórów, dołów, które nie zawsze dodają dekoracyjności powłoce, powstają, ponieważ z czasem uszkodzenia staną się jeszcze większe, trawa wyrośnie przez nie.

Eksperci doradzają:

• skoryguj krawędzie płótna - oczyść powierzchnię, potraktuj podkładem, deskowaniem wokół krawędzi, pokryj ubytki betonem;
• wyrównaj całą płaszczyznę płótna - zagruntuj powierzchnię, zainstaluj szalunek, wypełnij półpłynnym roztworem, aż do uzyskania płaskiej powierzchni;
• duże dziury są wzmocnione metalową siatką przed zalaniem;
• jeśli droga jest wykonana z płytek, połamane fragmenty są zastępowane nietkniętymi, trochę cementu wlewa się pod zwisające miejsca, po uprzednim usunięciu części;
• gdy zamiast płytek drewniane kawałki są osadzone w betonie, które stały się bezużyteczne, najłatwiej zastąpić je nowymi, wstępnie nasyconymi związkami hydrofobowymi;
• chwasty, nawet te najmniejsze uprawiane w pobliżu ścieżki, muszą zostać usunięte na czas - ich system korzeniowy stopniowo niszczy powierzchnię;
• ważne jest, aby upewnić się, że ścieżki nie ulegają erozji wodą, aby w odpowiednim czasie oczyścić je ze śniegu;
• malowane tory są okresowo wężone, aby zapobiec gromadzeniu się kurzu.

Wszystkie ścieżki muszą być utrzymywane w czystości - aby przetrwały długo, zachowując piękny wygląd.

Wniosek

Odpowiednio wykonane wiejskie ścieżki przez długi czas ozdobią podwórze i ogród. Ważne jest, aby wypełnić je specjalną technologią, aby uniknąć pękania. Lekcje mistrzowskie na temat tworzenia wąskich ścieżek krok po kroku lub pełnoprawnego chodnika na działce ogrodowej są łatwe do znalezienia w Internecie, w miejscach, w których można zorganizować farmę daczy.